الْمَن
از الکتاب
«منّ» در لغت به گفته بعضى قطرات کوچکى همچون قطرات شبنم است که بر درختان مى نشیند و طعم شیرینى دارد، یا به تعبیر دیگر، یک نوع صمغ و شیره درختى است با طعم شیرین، و بعضى گفته اند: طعم آن شیرین توأم با ترشى بوده است. طبق روایتى از پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) «منّ» قارچ هاى خوراکى بوده که در آن سرزمین مى روئیده.
بعضى دیگر گفته اند: مقصود از «منّ» تمام آن نعمت هایى است که خدا بر بنى اسرائیل «منّت» گذارده.
و یا این که «منّ» یک نوع عسل طبیعى بوده که در کوه هاى مجاور آن بیابان وجود داشته، و یا شیره هاى نیروبخش مخصوص نباتى بوده که در درختانى که در گوشه و کنار آن بیابان مى روئیده آشکار مى گردید.
ریشه کلمه
- منن (۲۷ بار)
کلمات نزدیک مکانی
وَ السّلْوَى عَلَيْکُم کُلُوا مِن أَنْزَلْنَا طَيّبَات مَا عَلَيْهِم الْغَمَام رَزَقْنَاکُم نَزّلْنَا ظَلّلْنَا الْأَيْمَن الطّور جَانِب وَاعَدْنَاکُم تَشْکُرُون مَشْرَبَهُم عَدُوّکُم أُنَاس
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
