الْخُسْرَان
از الکتاب
«خسران» از مادّه «خسر» (بر وزن عسر) ـ چنان که «راغب» در «مفردات» مى گوید ـ در اصل، به معناى «از دست دادن سرمایه و کمبود آن» است که گاه، به انسان، نسبت داده مى شود، و گفته مى شود: «فلان کس زیان کرد» و گاه، به خود عمل، نسبت مى دهند و مى گویند: «تجارتش زیان کرد». از سوى دیگر گاه، «خسران» در مورد سرمایه هاى ظاهر به کار مى رود مانند مال و مقام دنیوى و گاه، در سرمایه هاى معنوى مانند صحت و سلامت و عقل و ایمان و ثواب، و این، همان چیزى است که خداوند آن را «خُسْرانٌ مُبِین» نام نهاده است. و هر خسرانى که خداوند، در قرآن بیان کرده، اشاره به معناى دوم است نه آنچه مربوط به سرمایه هاى دنیوى و تجارت هاى معمولى است.
ریشه کلمه
- خسر (۶۵ بار)
کلمات نزدیک مکانی
مِن الْمُبِين هُو ذٰلِک وَ يَدْعُو لَهُم دُون الْآخِرَة فَوْقِهِم أَلا الْقِيَامَة ظُلَل اللّه مَا يَوْم الدّنْيَا النّار خَسِر أَهْلِيهِم لا يَضُرّه وَجْهِه عَلَى أَنْفُسَهُم انْقَلَب خَسِرُوا
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...