الزمر ٦٤

از الکتاب
کپی متن آیه
قُلْ‌ أَ فَغَيْرَ اللَّهِ‌ تَأْمُرُونِّي‌ أَعْبُدُ أَيُّهَا الْجَاهِلُونَ‌

ترجمه

بگو: «آیا به من دستور می‌دهید که غیر خدا را بپرستم ای جاهلان؟!»

ترتیل:
ترجمه:
الزمر ٦٣ آیه ٦٤ الزمر ٦٥
سوره : سوره الزمر
نزول : ٨ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٨
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَفَغَیْرَ اللهِ ...»: مشرکان با لحنی آمرانه و بدون ذکر دلیل و منطق از پیغمبر می‌خواستند بتهای ایشان را پرستش نماید تا بدو ایمان بیاورند و از او پیروی کنند.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

نزول

شأن نزول آیات ۶۴ تا ۶۶:

از امام زین العابدین علیه‌السلام و سدى روایت شده که جماعت قریش نزد ابوطالب آمدند در حالتى که پیامبر هم نزد وى بود. گفتند: اى ابوطالب ما از برادرزاده ات انصاف می‌خواهیم.

ابوطالب گفت: منظور شما از انصاف چیست که می‌خواهید او مراعات کند؟ گفتند: او از ما دست بردارد ما نیز از او دست برداریم. او با ما سخن نگوید ما نیز با او سخن نگوئیم. او با ما مبارزه و مقاتله نکند ما نیز با او مقاتله و مبارزه نکنیم. اگر چه این درخواست ما موجب دورى قلب ها از یکدیگر و موجد کینه و بغض خواهد گردید. ابو طالب به پیامبر گفت: اى برادرزاده من سخنان آن‌ها را شنیدى؟

پیامبر فرمود: اى عمّ بزرگوار اگر این خویشاوندان من بخواهند انصاف را رعایت نمایند نشانه رعایت آن اجابت دعوت من و پذیرفتن پند و اندرز من است زیرا خداوند به من امر فرموده که آنان را به دین حنیف ملت ابراهیم دعوت نمایم هر کس چنین دعوتى را اجابت نمود خدا از او خشنود خواهد شد و او را در بهشت جاویدان خود جاى خواهد داد و هر کس دعوت حق را نپذیرفت و عصیان ورزید با او مبارزه و مقاتله خواهم کرد تا این که خداوند میان ما و آن‌ها حکم و داورى کند زیرا او بهترین داوران و قضاوت‌کنندگان است.

سخن رسول خدا صلی الله علیه و آله به اینجا که رسید، قریش همگى گفتند: اى ابوطالب به برادرزاده ات بگو که از شتم و بدگوئى خدایان ما دست بردارد و آن‌ها را به بدى یاد نکند سپس آیه ۶۴ نازل گردید.[۱]

حسن بصرى گوید: مشرکین به رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم گفتند: آیا آباء و اجداد تو در گمراهى بوده اند؟ سپس این آیات در جواب آن‌ها نازل گردید.[۲] سبب نزول این آیات در سوره کافرون نیز آمده است.

تفسیر


نکات آیه

۱ - درخواست تهدیدآمیز و آمرانه مشرکان از پیامبراسلام(ص) به عبادت معبودهایى جز اللّه (قل أفغیر اللّه تأمرونّى أعبد)

۲ - عبادت، تنها شایسته خالق هستى و مدبر و صاحب اختیار جهان است. (قل أفغیر اللّه تأمرونّى أعبد) «فا» در «أفغیر اللّه» یا براى تفریع این آیه به آیات پیش است - که از خالقیت و تدبیر خدا سخن گفته است - و یا رابطه براى جواب شرط مقدر است که تقدیر آن چنین مى باشد: «إن کان اللّه خالق کلّ شىء فکیف تأمروننى أن أعبد غیر اللّه». در هر صورت پیام آیه شریفه این است که با وجود خالق بودن خداوند، عبادت غیر او شایسته نیست.

۳ - مشرکان، مردمى نادان اند. (أفغیر اللّه تأمرونّى أعبد أیّها الجهلون) برداشت یاد شده مبتنى بر این دیدگاه است که «جاهلون» لازم بوده و متعلقى نداشته باشد. در این صورت این واژه حاکى از سجیه و صفت دائمى مشرکان خواهد بود.

۴ - شرک و عبادت غیر خدا، نشانه جهل و نادانى نسبت به حقیقت الوهیت است. (اللّه خلق کلّ شىء ... له مقالید السموت ... أفغیر اللّه تأمرونّى أعبد أیّها الجهلون) برداشت یاد شده مبتنى بر این احتمال است که «جاهلون» متعدى باشد و متعلق جهل، حقایقى باشد درباره خداوند که در آیات پیشین از آن یاد شده است.

موضوعات مرتبط

  • آفرینش: مدبر آفرینش ۲
  • اسلام: تاریخ صدر اسلام ۱
  • الوهیت: حقیقت الوهیت ۴
  • بت پرستى: دعوت به بت پرستى ۱
  • توحید: توحید عبادى ۲
  • جاهلان: ۳
  • جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۲
  • جهل: نشانه هاى جهل ۴
  • خدا: اختصاصات خدا ۲
  • شرک: آثار شرک ۴
  • عبادت: آثار عبادت غیرخدا ۴; عبادت خدا ۲; عبادت غیرخدا ۱
  • محمد(ص): تهدید محمد(ص) ۱
  • مشرکان: تهدیدهاى مشرکان ۱; جهل مشرکان ۳; دعوتهاى مشرکان ۱; مشرکان و محمد(ص) ۱

منابع

  1. کتاب النبوة از ابن بابویه و ابن شهر آشوب و واحدى صاحب اسباب النزول.
  2. کتاب الدلائل از بیهقى.