الرّعْب
از الکتاب
ریشه کلمه
- رعب (۵ بار)
قاموس قرآن
ترس. دستپاچگى جوهرى آن را خوف و طبرسى خوف و فزع گفته است در اقرب هست كه آن مصدر است به معنى ترسيدن و ترساندن (لازم و متعدى) و نيز اسم است به معنى فزع ولى راغب گويد: آن انقطاع (ولاعلاجى) است از امتلاء خوف و به تصوّر امتلاء گفتهاند «رعبت الحوض» حوض را پر كردم «سيل راعب» سيلى كه درّه را پر مىكند. [آل عمران:151]. [احزاب:26] به نظر مىآيد كه مراد همان لاعلاجى از كثرت خوف باشد مانند خود گم كردن و دستپاچه شدن و چون وجود ترادف در لغات ثابت نيست بايد رعب با خوف فرق داشته باشد. ايم كلمه پنج بار در قرآن آمده است: انفال:12. حشر:2. كهف:18.
کلمات نزدیک مکانی
وَ فِي الّذِين قُلُوبِهِم کَفَرُوا قُلُوب فَرِيقا قَذَف فَاضْرِبُوا لَم بِمَا يُخْرِبُون بُيُوتَهُم تَقْتُلُون فَوْق أَشْرَکُوا الْأَعْنَاق بِأَيْدِيهِم مِن بِاللّه تَأْسِرُون مَا أَيْدِي يَحْتَسِبُوا صَيَاصِيهِم اضْرِبُوا النّاصِرِين سَأُلْقِي سَنُلْقِي يُنَزّل خَيْر الْمُؤْمِنِين أَوْرَثَکُم آمَنُوا مِنْهُم فَاعْتَبِرُوا هُو أَرْضَهُم حَيْث کُل الْکِتَاب بِه بَنَان سُلْطَانا فَثَبّتُوا يَا أَهْل أُولِي اللّه مَعَکُم
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
