أَغْرَقْنَا
از الکتاب
ریشه کلمه
- غرق (۲۳ بار)
قاموس قرآن
(بر وزن فرس) فرو رفتن در آب و نعمت (مفردات) [يونس:90]. تا چون غرق او را دريافت گفت: ايمان آوردم كه معبودى نيست جز آن كس كه بنى اسرائيل به او ايمان آوردهاند. [بقره:50]. تمام الفاظ اين ماده در قرآن مجيد به معنى غرق در آب به كار رفته جز در دو آيه زير: [نازعات:1-2]. «غرقاً» بر وزن فلس به معنى شدّت است گويند: «غَرَّقَ وَ اَغْرَقَ فِى الْقَوْسِ» يعنى كمان را به غايت شدت كشيد. «غَرْقاً» صفت مصدر محذوف است يعنى:«وَالنَّازِ عاتِ نَزْعاً غَرْقاً» قسم به كشندگان كشيدن شديد معنى آيه در «دبر» ديده مىشود.
کلمات نزدیک مکانی
وَ فِي إِن ثُم مَن الّذِين مَعَه الْفُلْک کَذّبُوا الْآخَرِين آل مِن فِرْعَوْن مَا کَان بِآيَاتِنَا ذٰلِک إِذ کَانُوا لَآيَة مِنْهُم الْمَشْحُون أَجْمَعِين الْمُؤْمِنِين بَعْد عِبَادِنَا خَلاَئِف بِذُنُوبِهِم الْبَاقِين فَأَنْجَيْنَاکُم الْبَحْر جَعَلْنَاهُم فَأَهْلَکْنَاهُم رَبّهِم أَنْتُم فَأَنْجَيْنَاه اللّه الْمُحْسِنِين إِنّهُم إِنّه کُل شِيعَتِه بِکُم الْأَرْض فَانْظُر لَإِبْرَاهِيم نَجْزِي تَنْظُرُون بِه لِيَظْلِمَهُم کَيْف بِآيَات فَرَقْنَا مُوسَى خَسَفْنَا أَنْجَيْنَا قَوْما ظَالِمِين لٰکِن شَرّ وَاعَدْنَا عَظِيم عَمِين قَبْلِهِم عَاقِبَة الْمُنْذَرِين فَکَذّبُوه أَنْفُسَهُم
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
