آل عمران ٢٧

از الکتاب
کپی متن آیه
تُولِجُ‌ اللَّيْلَ‌ فِي‌ النَّهَارِ وَ تُولِجُ‌ النَّهَارَ فِي‌ اللَّيْلِ‌ وَ تُخْرِجُ‌ الْحَيَ‌ مِنَ‌ الْمَيِّتِ‌ وَ تُخْرِجُ‌ الْمَيِّتَ‌ مِنَ‌ الْحَيِ‌ وَ تَرْزُقُ‌ مَنْ‌ تَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ‌

ترجمه

شب را در روز داخل می‌کنی، و روز را در شب؛ و زنده را از مرده بیرون می‌آوری، و مرده را زنده؛ و به هر کس بخواهی، بدون حساب، روزی می‌بخشی.»

ترتیل:
ترجمه:
آل عمران ٢٦ آیه ٢٧ آل عمران ٢٨
سوره : سوره آل عمران
نزول : ٣ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٥
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«تُولِجُ»: داخل می‌گردانی. وارد می‌کنی. «تُخْرِجُ الْحَیَّ مِنْ ...»: زنده را از مرده، و مرده را از زنده پدیدار می‌سازی. همان گونه که شب به داخل روز می‌خزد و روز از شب می‌خیزد، عین این خَزِش و خیزِش در سلولهای بدن موجود زنده برقرار است. پیوسته سلولهائی می‌میرند و سلولهای دیگری به وجود می‌آیند، و چرخه حیات و موت لحظه‌ای متوقّف نمی‌گردد.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر


نکات آیه

۱ - نوسان در مدّت شب و روز (تنظیم گردش ایّام)، از مظاهر قدرت الهى (انّک على کل شىء قدیر. تولج الّیل فى النهار و تولج النهار فى الّیل) «تولج النهار ... »، به معناى داخل کردن شب در روز و به عکس مى باشد که بیانگر کاسته شدن از یکى و افزوده شدن به دیگرى است. «تولج»، فعل مضارع است و دلالت بر استمرار این معنا دارد.

۲ - نوسان در مدت شب و روز، دربردارنده خیر و مصالح انسان (بیدک الخیر ... تولج الّیل فى النهار)

۳ - تبدیل تدریجى شب و روز، به یکدیگر (فاصله بین الطلوعین و غروب) به قدرت و حکمت الهى (انّک على کل شىء قدیر. تولج الّیل فى النهار) بنابراینکه «ولوج» به معناى تبدیل تدریجى باشد.

۴ - پدید آمدن زنده از مرده و مرده از زنده، به دست خداوند (و تخرج الحىّ من المیّت و تخرج المیّت من الحىّ)

۵ - پیدایش مستمر حیات و مرگ به دست خدا، نشانه قدرت اوست. (تخرج الحىّ من المیّت)

۶ - پیدایش جریان حیات در میان موجودات مرده و بى جان (و تخرج الحىّ من المیّت) از تقدیم «تخرج الحىّ ... » بر «تخرج المیّت ... » استفاده مى شود که ابتداءً موجودات بى جان آفریده شدند و از بستر آنها زنده ها به وجود آمدند.

۷ - خداوند به هر کس، به هر میزان که بخواهد، روزى مى دهد. (و ترزق من تشاء بغیر حساب) بنابراینکه مراد از «بغیر حساب»، نامحدود بودن اعطاى روزى باشد.

۸ - خداوند به هر کس که بخواهد، خارج از اسباب و عوامل طبیعى روزى مى دهد. (و ترزق من تشاء بغیر حساب) «بغیر حساب»، یعنى به وسیله اى که تحت محاسبه بشر نمى آید; و آن عبارت است از خارج بودن از اسباب طبیعى و عادى.

۹ - خداوند، داراى خزائن فیض پایان ناپذیر (و ترزق من تشاء بغیر حساب) روزى دادن بى حساب، مبتنى بر داشتن روزیها و فیوضاتى است بى حساب و پایان ناپذیر.

۱۰ - وجود تفاوت در روزى و معیشت انسانها، مشیّت خداوند است. (و ترزق من تشاء بغیر حساب) زیرا فرموده هر کس را بخواهد روزى فراوان مى دهد، و نفرموده است که به همه روزى فراوان داده مى شود.

۱۱ - نظام حاکم بر طبیعت، تابع تدبیر واحد و طبق مشیّت الهى است. (قل اللّهم مالک الملک ... و ترزق من تشاء بغیر حساب)

روایات و احادیث

۱۲ - خداوند، چه بسا مؤمنى را از کافر و کافرى را از مؤمن پدید مى آورد. (و تخرج الحىّ من المیّت و تخرج المیّت من الحىّ) امام صادق (ع): ... انّ اللّه عز و جل یقول: «یخرج الحىّ من المیّت و یخرج ... » یعنى المؤمن من الکافر و الکافر من المؤمن.[۱]

موضوعات مرتبط

  • آفرینش: تدبیر آفرینش ۱۱ ; نظام آفرینش ۱۱
  • آیات خدا: ۵ اسباب طبیعى: ۸
  • انسان: مصالح انسان ۲
  • توحید: ۱۱
  • جهان بینى: ۴، ۶
  • حیات: پیدایش حیات ۴، ۵، ۶
  • خدا: حکمت خدا ۳ ; رزق خدا ۷، ۸، ۱۰ ; فیض خدا ۹ ; قدرت خدا ۱، ۳، ۴، ۵، ۶ ; مشیّت خدا ۷، ۸، ۱۰، ۱۱
  • خیر: عوامل خیر ۲
  • رزق: تفاوت در رزق ۱۰
  • زمان: پیدایش زمان ۱، ۳
  • شب و روز: ۱، ۲، ۳
  • کافران: ۱۲
  • مؤمنان: ۱۲

منابع

  1. معانى الاخبار، ص ۲۹۰، ح ۱۰ ; مجمع البیان، ج ۲، ص ۷۲۸.