البقرة ٣٣

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۲۶ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

فرمود: «ای آدم! آنان را از اسامی (و اسرار) این موجودات آگاه کن.» هنگامی که آنان را آگاه کرد، خداوند فرمود: «آیا به شما نگفتم که من، غیب آسمانها و زمین را میدانم؟! و نیز میدانم آنچه را شما آشکار میکنید، و آنچه را پنهان میداشتید!»

گفت: اى آدم! آنان (فرشتگان) را از نام‌هاى آنها آگاه ساز. پس همين كه از نام آنها آگاهشان نمود، فرمود: آيا به شما نگفتم كه من نهان آسمان‌ها و زمين را مى‌دانم، و مى‌دانم آنچه را آشكار مى‌كنيد و آنچه را پنهان مى‌داشتيد
فرمود: «اى آدم، ايشان را از اسامى آنان خبر ده.» و چون [آدم‌] ايشان را از اسماءشان خبر داد، فرمود: «آيا به شما نگفتم كه من نهفته آسمانها و زمين را مى‌دانم؛ و آنچه را آشكار مى‌كنيد، و آنچه را پنهان مى‌داشتيد مى‌دانم؟»
فرمود: ای آدم، ملائکه را به اسماء این حقایق آگاه ساز. چون آگاه ساخت، خدا فرمود: آیا شما را نگفتم که من بر غیب آسمانها و زمین دانا و بر آنچه آشکار و پنهان دارید آگاهم؟
[خدا] فرمود: ای آدم! فرشتگان را از نام های آنان خبر ده. پس هنگامی که نام هایشان را به فرشتگان خبر داد [خدا] فرمود: آیا به شما نگفتم که من یقیناً نهانِ آسمان ها و زمین را می دانم، و به آنچه شما آشکار می کنید و به آنچه پنهان می دارید، دانایم؟
گفت: اى آدم، آنها را از نامهايشان آگاه كن. چون از آن نامها آگاهشان كرد، خدا گفت: آيا به شما نگفتم كه من نهان آسمانها و زمين را مى‌دانم، و بر آنچه آشكار مى‌كنيد و پنهان مى‌داشتيد آگاهم؟
فرمود ای آدم آنان را از نامهایشان خبر ده، و چون از نامهایشان خبرشان داد، فرمود آیا به شما نگفتم که من ناپیدای آسمانها و زمین را می‌دانم‌
گفت: اى آدم، آنان را از نامهاى اينها آگاه كن، و چون از نامهاى آنها آگاهشان كرد، گفت: آيا به شما نگفتم كه من نهان آسمانها و زمين را مى‌دانم و آنچه را آشكار مى‌كنيد و آنچه را پنهان مى‌داشتيد مى‌دانم.
فرمود: ای آدم! آنان را از نامها (و خواصّ و اسرار این) پدیده‌ها آگاه کن. هنگامی که آدم (فرمان خدا را لبّیک گفت و) فرشتگان را از (خواصّ و اسرار اشیاء و) پدیده‌ها آگاه کرد، خداوند فرمود: به شما نگفتم که من غیب (و راز) آسمانها و زمین را می‌دانم و از آنچه شما آشکار می‌کنید یا پنهان می‌داشتید، نیز آگاهم؟
فرمود: «ای آدم! ایشان را از اسامی آنان خبری مهم ده.» پس چون (آدم) ایشان را از اسامی آنان خبری مهم داد، (خدا) فرمود: «آیا برای شما نگفتم که به‌راستی من غیب (ویژه‌ی) آسمان‌ها و زمین را می‌دانم‌؛ و آنچه را آشکار می‌کنید و آنچه را پنهان داشته‌اید، می‌دانم‌؟»
گفت ای آدم آگهیشان ده به نامهای آنان و گاهی که آگهیشان داد به نامهای آنان گفت آیا نگفتم شما را که من می‌دانم غیب آسمانها و زمین را و می‌دانم آنچه را که فاش و پنهان سازید


البقرة ٣٢ آیه ٣٣ البقرة ٣٤
سوره : سوره البقرة
نزول : ١ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٧
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَنبَأَ»: باخبر کرد. آگاه نمود. «تُبْدُونَ»: پدیدار می‌کنید. نمایان می‌سازید.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - خداوند به آدم (ع) فرمان داد تا نام هر یک از حقایق هستى را براى فرشتگان بازگو کند. (قال یأدم أنبئهم بأسمائهم)

۲ - آدم(ع)، نامهاى حقایق هستى را براى فرشتگان بیان کرد. (فلمّا أنبأهم بأسمائهم)

۳ - فرشتگان در پى با خبر شدن از نامهاى حقایق هستى، دانستند که آسمانها و زمین داراى غیب و نهان است. (فلمّا أنبأهم ... قال ألم أقل لکم إنى أعلم غیب السموت و الأرض)

۴ - آدم(ع)، خلیفه خداوند، واسطه اى براى رسیدن فیض الهى به فرشتگان (یأدم أنبئهم بأسمائهم فلمّا أنبأهم بأسمائهم)

۵ - آدم(ع)، آموزگار فرشتگان (قال یأدم أنبئهم بأسمائهم فلمّا أنبأهم بأسمائهم)

۶ - جهان آفرینش، داراى آسمانهایى متعدد (إنى أعلم غیب السموت) آوردن «سماوات» به صورت جمع، حاکى از برداشت فوق است.

۷ - آسمانها و زمین (هستى)، داراى غیب و نهانى که حتى بر فرشتگان هم مخفى بود. (إنى أعلم ما لاتعلمون ... ألم أقل لکم إنى أعلم غیب السموت و الأرض)

۸ - خداوند، آگاه به غیب و نهان آسمانها و زمین (هستى) (إنى أعلم غیب السموت و الأرض)

۹ - اسما و حقایقى که خداوند به آدم(ع) آموخت، از غیبهاى هستى بود. (إنى أعلم ما لاتعلمون ... ألم أقل لکم إنى أعلم غیب السموت و الأرض) ظاهر این است که جمله «ألم أقل ...» (آیا به شما نگفته بودم که غیب آسمانها و زمین را مى دانم؟) تفصیل جمله «إنى أعلم ...» در ذیل آیه ۳۰ مى باشد. بنابراین مراد از «ما لا تعلمون» همان غیب آسمانها و زمین خواهد بود و آمدن «و علّم آدم ...» پس از «إنى أعلم ما لاتعلمون» مى رساند که اسامى تعلیم داده شده به آدم، مصداقى از «ما لاتعلمون» است. نتیجه این دو مقدمه این است که: مراد از «الأسماء» همان غیب آسمانها و زمین است.

۱۰ - اثبات برترى آدم (ع) بر فرشتگان و تفهیم فضیلت او بر ایشان، از هدفهاى فرمان خدا به آدم (ع) (تعلیم اسما به فرشتگان) (قال یأدم أنبئهم بأسمائهم) به قرینه آیه بعد مى توان گفت: از اهداف فرمان خداوند به آدم(ع) - مبنى بر تعلیم اسما به فرشتگان - اثبات برترى او بر آنها بوده است.

۱۱ - فرشتگان در جریان خلقت و خلافت آدم(ع)، امرى را در ضمیر خویش پنهان مى داشتند و از ابراز آن خوددارى مى کردند. (و أعلم ما تبدون و ما کنتم تکتمون)

۱۲ - خداوند، آگاه به آشکار و نهان فرشتگان (أعلم ما تبدون و ما کنتم تکتمون)

۱۳ - فرشتگان، توانا بر اخفاى امور خویش بر دیگر فرشتگان (أعلم ما تبدون و ما کنتم تکتمون)

روایات و احادیث

۱۴ - از امام صادق (ع) روایت شده که: «إن اللّه تبارک و تعالى علّم آدم أسماء حجج اللّه کلها ... فقال: ...«أنبئهم بأسمائهم فلمّا أنبأهم بأسمائهم» وقفوا على عظیم منزلتهم عنداللّه تعالى فعلموا أنهم أحق بأن یکونوا خلفاء اللّه فى أرضه و حججه على بریته و قال لهم: «ألم أقل لکم إنى أعلم غیب السماوات و الأرض و أعلم ما تبدون و ما کنتم تکتمون» ...;[۱] خداوند تبارک و تعالى اسامى تمام حجتهاى خود را به آدم آموخت، پس [خطاب به آدم] فرمود: ملائکه را از اسامى آنان آگاه نما و چون آنان را از اسامى آگاه ساخت ملائکه به جایگاه بزرگ آنان در نزد خداوند واقف شدند و دانستند که آنان براى خلافت خدا در زمین و حجت بر مردمان سزاوارترند. و خداوند به ملائکه فرمود: «آیا به شما نگفتم من غیب آسمانها و زمین را مى دانم و نیز مى دانم آنچه شما آن را آشکار مى کنید و آنچه آن را پنهان مى داشتید» ...».

۱۵ - «عن ابى جعفر (ع) انه قال فى قول اللّه: ... «وأعلم ما تبدون و ما کنتم تکتمون» یعنى ما أبدوه بقولهم «أتجعل فیها من یفسد فیها و یسفک الدماء ...» و ما کتموه: فقالوا فى أنفسهم: ما ظننا أن اللّه یخلق خلقاً أکرم علیه منا;[۲] از امام باقر(ع) روایت شده که درباره سخن خداوند «وأعلم ما تبدون و ما کنتم تکتمون» فرمود: یعنى، آنچه را که با گفتارشان آشکار کرده بودند این بود که گفتند: آیا در روى زمین کسى را قرار مى دهى که فساد و خونریزى کند؟ ... و آنچه کتمان کردند آن بود که در پیش خود گفتند: ما گمان نمى کردیم که خداوند کسانى را بیافریند که بیش از ما نزد او گرامى باشند».

موضوعات مرتبط

  • آدم(ع): آثار وجودى آدم(ع) ۴; آدم(ع) و ملائکه ۲، ۴، ۵; اسماى تعلیمى به آدم(ع) ۹; برترى آدم(ع) بر ملائکه ۵، ۱۰; تعلیم اسما به آدم(ع) ۱، ۱۴; خلافت آدم(ع) ۴، ۱۱; خلقت آدم(ع) ۱۱; علم آدم(ع) ۱، ۲; فضایل آدم(ع) ۵، ۱۰; قصه آدم(ع)۱، ۲، ۵; مقامات آدم(ع) ۴
  • آسمان: تعدد آسمان ۶; غیب آسمان ها ۳، ۷، ۸
  • آفرینش: غیب آفرینش ۹
  • خدا: اوامر خدا ۱; حجتهاى خدا ۱۴; علم غیب خدا ۸، ۱۲، ۱۴، ۱۵; فلسفه اوامر خدا ۱۰; محدوده علم خدا ۸، ۱۲; واسطه فیض خدا ۴
  • خلیفه خدا: ۴، ۱۴
  • زمین: غیب زمین ۳، ۷، ۸
  • ملائکه: تعلیم اسما به ملائکه ۱۰; راز ملائکه ۱۲; علم ملائکه ۳ ; قدرت ملائکه ۱۳; محدوده علم ملائکه ۷; معلم ملائکه ۵; ملائکه و کتمان حقایق ۱۱، ۱۳; واسطه فیض بر ملائکه ۴
  • موجودات: نامهاى موجودات ۱، ۲، ۳

منابع

  1. ↑ اکمال الدین صدوق، ج ۱، ص ۱۴; بحارالأنوار، ج ۱۱، ص ۱۴۵، ح ۱۵.
  2. ↑ دعائم الاسلام، ج ۱، ص ۲۹۱; بحارالأنوار، ج ۹۶، ص ۴۷، ح ۳۶.
برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=البقرة_٣٣&oldid=99042»