ریشه نقم
از الکتاب
تکرار در قرآن: ۱۷(بار)
قاموس قرآن
نقم به معنى انكار شىء است طبرسى فرمايد: «نَقَمَ الاَمرَ نَقْماً» يعنى آن را انكار كرد، عقوبت را نقمه گويند زيرا كه آن در مقابل شىء انكار شده واجب است. راغب مىگويد: «نَقِمْتُ الشَّىْءَ» يعنى آن را انكار كردم خواه با زبان و خواه با عقوبت در صحاح و قاموس اكراه و در مصباح اشدّالكراهة نيز گفته است كه از افراد انكار مىباشد. [بروج:8]. يعنى: مكروه نداشتند از آنها مگر ايمان آوردنشانرا به خداى عزيز و پسنديده. [مائده:59]. بگو اى اهل كتاب آيا از ما جز ايمانمان بخدا را مكروه مىداريد؟!. * [آل عمران:4]. خدا توانا و صاحب انتقام است يعنى كار بد را با عقوبت انكار مىكند چنانكه راغب گفته [زخرف:55]. چون ما را به خشم آوردند از آنها انتقام گرفتيم، معلوم شد كه انتقام مجازات است در مقابل عمل بد.
کلمات مشتق شده در قرآن
کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
---|---|
انْتِقَامٍ | ۳ |
تَنْقِمُونَ | ۱ |
فَيَنْتَقِمُ | ۱ |
تَنْقِمُ | ۱ |
فَانْتَقَمْنَا | ۴ |
نَقَمُوا | ۲ |
انتِقَامٍ | ۱ |
مُنْتَقِمُونَ | ۳ |
انْتَقَمْنَا | ۱ |