أَفْتُونِي
از الکتاب
«أَفْتُونِى» از مادّه «فتوا» است که در اصل به معناى حکم کردن دقیق و صحیح در مسائل پیچیده (و تازه مطرح شده) است.
ریشه کلمه
قاموس قرآن
بيان حكم. همچنين است فتيا. راغب گويد فتوى و فتيا جوابى است از احكامى كه محل اشكال است. ظهور آيات قرآن در مطلق بيان حكم جواب است در مقابل سؤال خواه از احكام باشد خواه از غير آنها. [نساء:127]. در اينجا درباره احكام دينى است [يوسف:43]. [نمل:32]. در اين دو آيه و نظير آنها درباره غير احكام است طبرسى رحمهاللَّه آن را بيان حكم گفته و در «اَفْتُونى فى رُؤْياىَ» فرموده يعنى حكم حادثه را بيان كنيد.
