انْحَر
از الکتاب
«نُحَیْره» از مادّه «نَحْر» به معناى آخرین روز ماه است; چرا که در آن روز انسان به استقبال ماه نو مى رود، و بعضى آن را به معناى آخرین شب و روز ماه گرفته اند، بنابراین معناى روایت چنین مى شود: «این استقبال از ماه آینده که خدا مرا به آن امر کرده چیست»؟ولذاجبرئیل گفت:«نحیره» نیست.
تعبیر به «وَ انْحَر» از مادّه «نحر» که مخصوص کشتن شتر است، شاید به خاطر این است که، در میان قربانى ها، شتر از اهمیت بیشترى برخوردار بود، و مسلمانان نخستین، علاقه بسیار به آن داشتند، و قربانى کردن شتر بدون ایثار و گذشت ممکن نبود.
در اینجا دو تفسیر دیگر نیز براى آیه فوق ذکر شده است:
- منظور از جمله «وَ انْحَر» رو به قبله ایستادن به هنگام نماز است، چرا که مادّه «نحر» به معناى گلوگاه مى باشد، سپس عرب آن را به معناى «مقابله با هر چیز» استعمال کرده است، و لذا مى گویند: مَنَازِلُنَا تَتَنَاحَرُ: یعنى «منزل هاى ما در مقابل یکدیگر است».
- منظور بلند کردن دست ها به هنگام تکبیر و آوردن آن در مقابل گلوگاه و صورت است.
ریشه کلمه
- نحر (۱ بار)
