لِدُلُوک
از الکتاب
«دُلُوکِ الشَّمْسِ» به معناى «زوال آفتاب» از دائره نصف النهار است که وقت ظهر مى باشد، و در اصل از مادّه «دَلْک» به معناى «مالیدن» گرفته شده; چرا که انسان در آن موقع بر اثر شدت تابش آفتاب چشم خود را مى مالد. یا از «دَلْک» به معناى «متمایل شدن» است; چرا که خورشید در این موقع از دائره نصف النهار به سمت مغرب متمایل مى شود. و یا این که انسان، دست خود را در مقابل آفتاب حائل مى کند، گویى نور آن را از چشم خود کنار مى زند و متمایل مى سازد. به هر حال، در روایتى که از منابع اهل بیت(علیهم السلام) به ما رسیده «دلوک» به معناى زوال خورشید، تفسیر شده است.
