هود ٥٨
ترجمه
هود ٥٧ | آیه ٥٨ | هود ٥٩ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«أَمْرُنَا»: فرمان ما مبنی بر عذاب. کار ما، که مراد عذاب است. «غَلِیظٍ»: بسیار سخت و شدید (نگا: حاقّه / - .
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۶۰ - ۵۰، سوره هود
- سخنان جناب هود (عليه السلام ) به قوم خود (قوم عاد)
- معناى ((فطر)) و ((فطرة اللّه )) و فرق بين ((فطرت )) و ((خلق ))
- سخن هود به قومش : اگر بسوى خدا برگرديد باران رحمتش را بر شمانازل مى كند
- اعمال صالح باعث ازدياد خيرات و نعمتهاات واعمال زشت بلا و محنت و بدبختى در پى دارد
- جواب رد قوم هود به آن حضرت
- تحدى : پاسخ هود به قوم خود
- هود (ع ) در ادامه پاسخ به جدال كافران : من بر خداتوكل مى كنم
- معناى اين سخن هود (ع ) به قوم خود كه گفت : ((و يستخلف ربى قوما غيركم و لاتضرونه شيئا))
- اشاره به اينكه عصيان و نافرمانى در برابر يك پيغمبر، عصيان در برابر همهپيامبران به شمار مى رود
- سه خصلت قوم هود كه به خاطر آن ملعون دنيا و آخرت شدند: انكار آيات الهى ،نافرمانى انبياء و اطاعت از جباران
- بحث روايتى (روايتى در تفسير جمله : ((ان ربى على صراط مستقيم )) و اشاره بهروايات راجع به قوم هود)
- گفتارى پيرامون داستان هود، قوم عاد، تكذيب هود ونزول عذاب
نکات آیه
۱- قوم عاد ، رسالت هود(ع) را نپذیرفتند و به شرک و کفر اصرار ورزیدند. (فإن تولّوا ... یستخلف ربى قومًا غیرکم ... و لما جاء أمرنا نجّینا هودًا)
۲- خداوند ، در پى اصرار قوم عاد بر کفر و شرک ، عذابى سخت و سهمگین بر آنان نازل کرد. (و لما جاء أمرنا ... و نجّینهم من عذاب غلیظ) مراد از «أمر» عذاب نازل شده بر قوم عاد است. «عذاب غلیظ» در ذیل آیه - بنابر یک احتمال، یعنى دنیوى بودن عذاب - دلالت بر سهمگینى عذاب نازل شده بر قوم عاد دارد.
۳- فرمان خداوند در هستى ، بدون هیچ کم و کاستى تحقق مى یابد. (و لما جاء أمرنا) تعبیر کردن از عذاب به «أمر» - که به معناى فرمان است - مى تواند براى رساندن این حقیقت باشد که: آنچه خداوند به تحقق آن فرمان مى دهد ، عیناً و بدون کمترین تخلفى انجام مى پذیرد به گونه اى که گویا مورد فرمان ، همان فرمان است.
۴- گروهى از قوم عاد ، توحید را پذیرفتند و به رسالت هود(ع) ایمان آوردند. (والذین ءامنوا معه)
۵- خداوند، هود(ع) و پیروانش را، از عذاب نازل شده بر قوم عاد نجات داد. (و لما جاء أمرنا نجّینا هودًا والذین ءامنوا معه)
۶- نجات هود(ع) و پیروانش از عذاب استیصال ، جلوه اى از رحمت خداوند بر آنان بود. (نجّینا هودًا والذین ءامنوا معه برحمة منا) «برحمة» متعلق به «نجّینا» مى باشد.
۷- اهل ایمان ، شایسته برخوردارشدن از رحمت الهى اند. (نجّینا هودًا والذین ءامنوا معه برحمة منا)
۸- خداوند ، پیش از نازل کردن عذاب استیصال ، مؤمنان و صالحان را از مهلکه خارج مى سازد تا عذاب دامنگیر آنان نشود.* (و لما جاءنا أمرنا نجّینا هودًا والذین ءامنوا معه)
۹- کفر پیشگان قوم عاد، علاوه بر عذاب دنیوى به عذاب آخرت نیز گرفتار خواهند شد. (و نجّینهم من عذاب غلیظ) برداشت فوق ، براساس این احتمال است که مراد از «عذاب» در جمله «و نجّیناهم من عذاب»، عذاب اخروى باشد.
۱۰- خداوند ، هود(ع) و پیروان او را ، از گرفتار شدن به عذاب آخرت نجات داد. (و نجّینهم من عذاب غلیظ) بر این اساس که مقصود از «عذاب غلیظ» عذاب اخروى باشد ، ماضى آوردن فعل «نجّینا» اشاره به این نکته دارد که: مؤمنان به هود(ع) پس از نزول عذاب استیصال بر قوم عاد ، همچنان به ایمان خویش پایبند بودند و مستحق عذاب اخروى نشدند.
۱۱- عذاب آخرت ، عذابى شدید و سهمگین است. (و نجّینهم من عذاب غلیظ)
روایات و احادیث
۱۲- «عن أبى عبدالله(ع) قال: لما بعث الله عزوجل هوداً(ع) أسلم له العقب من ولد سام و أما الأخرون ... فأهلکوا بالریح العقیم ...;[۱] از امام صادق(ع) روایت شده است: هنگامى که خداوند هود(ع) را مبعوث فرمود، باقى ماندگان از نسل سام به او گرویدند اما دیگران ... به وسیله باد عقیم و بى حاصل هلاک شدند ...».
موضوعات مرتبط
- خدا: حاکمیت خدا ۳; حتمیت اوامر خدا ۳; رحمت خدا ۷; سنتهاى خدا ۸; عذابهاى خدا ۲; نجات بخشى خدا ۵، ۸، ۱۰; نشانه هاى رحمت خدا ۶
- رحمت: مشمولان رحمت ۶، ۷
- شرک: آثار اصرار بر شرک ۲
- صالحان: نجات صالحان ۸
- عذاب: اهل عذاب ۹; عذاب سخت ۲; مراتب عذاب ۲; مراتب عذاب اخروى ۱۱; موجبات عذاب ۲; نجات از عذاب ۵، ۸; نجات از عذاب اخروى ۱۰
- قوم عاد: اصرار بر شرک قوم عاد ۱، ۲; اصرار بر کفر قوم عاد ۱، ۲; تاریخ قوم عاد ۱، ۲; عذاب اخروى قوم عاد ۹; عذاب دنیوى قوم عاد ۹; عذاب قوم عاد ۲; کافران قوم عاد ۹; گروههاى اجتماعى قوم عاد ۴; لجاجت قوم عاد ۱; مؤمنان قوم عاد ۴; موحدان قوم عاد ۴
- کافران: ۱
- کفر: آثار اصرار بر کفر ۲
- مؤمنان: فضایل مؤمنان ۷; نجات مؤمنان ۸
- مشرکان: ۱
- هود(ع): قصه هود(ع) ۵، ۱۰; مؤمنان به هود(ع) ۴، ۱۲; مکذبان هود(ع) ۱; نجات پیروان هود(ع) ۵، ۶، ۱۰; نجات هود(ع) ۵، ۶، ۱۰
منابع
- ↑ اکمال الدین، ج ۱، ص ۱۳۶، ح ۵، ب ۲; نورالثقلین، ج ۲، ص ۴۳، ح ۱۷۱.