المائدة ٦٢
ترجمه
المائدة ٦١ | آیه ٦٢ | المائدة ٦٣ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«الْعُدْوَانِ»: ظلم و ستم. تعدّی و دستدرازی. «السُّحْتَ»: مال حرام.
تفسیر
- آيات ۶۶ - ۵۷، سوره مائده
- علت نهى از محبت كفار
- اگر ايمان به خدا قابل استهزاء باشد، عدم ايمان به خدا و پرستش طاغوت بدتر ورسواتر است
- سرزنش علماء اهل كتاب به جه گنهكارى اهل كتاب و سكوت آنان درمقابل آن معاصى
- وجوهى كه در معناى سخن يهود كه گفتند: (يدالله مغلولة )، گفته شده است
- معناى جمله : (بل يداه مبسوطتان ) و معانى ((يد)) در موارد اضافه به خداى سبحان
- معناى اينكه فرموده : ((آنچه بر تو نازل شده قرآن بر طغيان و كفر يهود مى افزايد))
- مراد از: ((ما انزل اليهم )) در آيه : ((ولو انهم اقامواالتوريةوالانجيل و ما انزل اليهم ...))
- مؤ ثر بودن اعمال بشر در نظام كون و طبيعت
- (رواياتى در ذيل آيات گذشته درباره وظيفه علماء، دست خدا، امت مقتصده و...)
نکات آیه
۱- حرکت آشکار و بدون پرده پوشى اهل کتاب معاصر پیامبر (ص)، در گناه، تجاوز و حرام خوارى (و ترى کثیراً منهم یسرعون فى الاثم و العدون و اکلهم السحت) «ترى» (مى بینى و مشاهده مى کنى) دلالت مى کند که اهل کتاب به طور آشکارا و علنى مرتکب آن اعمال ناروا مى شدند.
۲- پیامبر (ص)، شاهد شتاب بسیارى از اهل کتاب در گناه، تجاوزگرى و حرام خوارى (و ترى کثیراً منهم یسرعون فى الاثم و العدون و اکلهم السحت) «السحت» در لغت به معناى حرام است.
۳- مسابقه و پیشى جستن در ارتکاب گناه، تجاوز و حرام خوارى، شیوه بسیارى از اهل کتاب در عصر بعثت (و ترى کثیراً منهم یسرعون فى الاثم و العدون و اکلهم السحت)
۱- «یسرعون «از مصدر» مسارعة» مى تواند به معناى پیشى جستن از یکدیگر باشد. ۲ فعل مضارع «یسرعون» دلالت مى کند که ارتکاب این اعمال شیوه آنان بوده و به طور مستمر انجام مى داده اند، جمله «کانوا یعملون» نیز دلالت بر این معنا دارد.
۴- رواج رشوه خوارى در بین اهل کتاب عصر بعثت (و ترى کثیراً منهم یسرعون فى ... و اکلهم السحت) راغب در مفردات آورده است که «رشوه را سحت مى گویند».
۵- تجاوز به حقوق دیگران، حرام خوارى و رشوه گیرى، از گناهان بزرگ (یسرعون فى الاثم و العدون و اکلهم السحت) ذکر تجاوز و حرام خوارى پس از کلمه «اثم» که شامل همه گناهان مى شود (ذکر خاص بعد از عام)، مى تواند اشاره به بزرگى آن دو گناه داشته باشد.
۶- رواج گسترده تر تجاوز، حرام خوارى و رشوه گیرى در بین اهل کتاب نسبت به دیگر گناهان (و ترى کثیراً منهم یسرعون فى الاثم و العدون و اکلهم السحت) بدان احتمال که ذکر تجاوز و حرام خوارى پس از «اثم» براى رساندن این معنا باشد که این دو گناه در بین اهل کتاب رواج بیشترى داشته است.
۷- رواج گناه و تجاوز و حرام خوارى در بین اهل کتاب، نمودى از فسق آنان (و إن اکثرکم فسقون ... و ترى کثیراً منهم یسرعون فى الاثم و العدون) به مقتضاى ارتباط بین آیات این بخش از سوره مى توان گفت: آیه مورد بحث با بیان مصداق و نمونه هایى از فسق اهل کتاب براى اثبات «ان اکثرکم فسقون» استدلال کرده است.
۸- گروهى از اهل کتاب مردانى صالح، پرهیز کننده از گناه، و بدور از تجاوز و حرام خوارى (و ترى کثیراً منهم یسرعون فى الاثم و العدون و اکلهم السحت)
۹- زشتى و ناروایى گناه، تجاوز و حرام خوارى (یسرعون فى الاثم و العدون و اکلهم السحت لبئس ما کانوا یعملون)
۱۰- نکوهش شدید خداوند از اهل کتاب، بخاطر آلودگى آنان به گناه، ستمگرى و حرام خوارى (یسرعون فى الاثم و العدون و اکلهم السحت لبئس ما کانوا یعملون)
۱۱- لزوم پرهیز از گناه، تجاوز، رشوه گیرى و حرام خوارى (یسرعون فى الاثم و العدون و اکلهم السحت لبئس ما کانوا یعملون)
موضوعات مرتبط
- اهل کتاب: صدر اسلام ۱، ۳، ۴ ; تجاوزگرى در اهل کتاب ۱، ۲، ۳، ۶، ۷ ; حرامخوارى اهل کتاب ۱۰ ; حرامخوارى در اهل کتاب ۱، ۲، ۳، ۶، ۷ ; رشوه در اهل کتاب ۴، ۶ ; سرزنش اهل کتاب ۱۰ ; صالحان اهل کتاب ۸ ; ظلم اهل کتاب ۱۰ ; فسق اهل کتاب ۷ ; گناه اهل کتاب ۱۰ ; گناه در اهل کتاب ۱، ۲، ۳، ۷
- تجاوز: اجتناب از تجاوز ۸ ; زشتى تجاوز ۹ ; گناه تجاوز ۵
- حرامخوارى: اجتناب از حرامخوارى ۸، ۱۱ ; زشتى حرامخوارى ۹ ; گناه حرامخوارى ۵
- خدا: سرزنشهاى خدا ۱۰
- رشوه: اجتناب از رشوه ۱۱ ; گناه رشوه ۵
- عمل: ناپسند ۹
- گناه: اجتناب از گناه ۸، ۱۱ ; زشتى گناه ۹ ; گناه کبیره ۵ ; مسابقه در گناه ۳
- محمّد (ص): و اهل کتاب ۲