ص ٥٣
| کپی متن آیه |
|---|
| هٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِيَوْمِ الْحِسَابِ |
ترجمه
| ص ٥٢ | آیه ٥٣ | ص ٥٤ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«لِیَوْمِ الْحِسَابِ»: مراد برای زمان بعد از حساب و کتاب است، چرا که نعمتهای مذکور در آیات و و پس از وارسی و بررسی و دخول به بهشت در اختیار خداپرستان راستین قرار می‌گیرد.
تفسیر
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ عِنْدَهُمْ قاصِراتُ الطَّرْفِ أَتْرابٌ «52» هذا ما تُوعَدُونَ لِيَوْمِ الْحِسابِ «53» إِنَّ هذا لَرِزْقُنا ما لَهُ مِنْ نَفادٍ «54»
و در كنارشان همسرانى است كه به شوهرانشان چشم دوخته و هم‌سالند. اين است آن چه براى روز حساب به شما وعده داده مى‌شود. اين رزق ماست كه براى آن پايانى نيست.
پیام ها
1- نقل تاريخ نبايد سرگرمى باشد بلكه بايد هدفدار و وسيله‌ى هوشيارى باشد.
وَ اذْكُرْ ... هذا ذِكْرٌ
2- ذكر، ابعاد مختلفى دارد: قرآن ذكر است، «نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ» «1» نماز ذكر است، «أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْرِي» «2» تاريخ بزرگان نيز ذكر است. «هذا ذِكْرٌ» (تاريخ بزرگان وسيله يادآورى و درس آموزى است).
3- تقوا وسيله‌ى خوش عاقبتى است. «لِلْمُتَّقِينَ لَحُسْنَ مَآبٍ» (كلمه «مَآبٍ» به معناى مرجع و بازگشت است).
«1». حجر، 9.
«2». طه، 14.
جلد 8 - صفحه 119
4- براى جذب مردم، به كلّى گويى اكتفا نكنيد. (تنها به «لَحُسْنَ مَآبٍ» اكتفا نشده، بلكه به دنبال آن آمده است: جَنَّاتِ عَدْنٍ ...)
5- شناخت تاريخ گذشته و توجّه به جاذبه‌هاى آينده، در گرايش مردم به حقّ مؤثّرند. وَ اذْكُرْ ... لَحُسْنَ مَآبٍ جَنَّاتِ عَدْنٍ
6- انواع نعمت در بهشت جمع است. تعدّد باغ‌ها «جَنَّاتِ» ابديّت «عَدْنٍ» سهل الوصول بودن «مُفَتَّحَةً لَهُمُ الْأَبْوابُ» وفور و كثرت «بِفاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ»
7- نشانه همسر خوب آن است كه به غير شوهر چشم ندوزد. «قاصِراتُ الطَّرْفِ»
8- نعمتهاى بهشتى، هم حساب و كتاب دارد «لِيَوْمِ الْحِسابِ» و هم دائمى است.
«ما لَهُ مِنْ نَفادٍ»
9- معاد، جسمانى است. (تكيه كردن بر تخت، خوردن ميوه، نوشيدن شراب و داشتن همسر، همه و همه نشانه آن است كه معاد جسمانى است). «مُتَّكِئِينَ، بِفاكِهَةٍ، شَرابٍ، قاصِراتُ الطَّرْفِ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
هذا ما تُوعَدُونَ لِيَوْمِ الْحِسابِ (53)
هذا ما تُوعَدُونَ: اين آن چيزى است كه وعده داده مى‌شدند در دنيا، لِيَوْمِ الْحِسابِ: براى روز حساب كه جزا داده مى‌شود هر نفسى موافق عمل خود.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ اذْكُرْ عِبادَنا إِبْراهِيمَ وَ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ أُولِي الْأَيْدِي وَ الْأَبْصارِ (45) إِنَّا أَخْلَصْناهُمْ بِخالِصَةٍ ذِكْرَى الدَّارِ (46) وَ إِنَّهُمْ عِنْدَنا لَمِنَ الْمُصْطَفَيْنَ الْأَخْيارِ (47) وَ اذْكُرْ إِسْماعِيلَ وَ الْيَسَعَ وَ ذَا الْكِفْلِ وَ كُلٌّ مِنَ الْأَخْيارِ (48) هذا ذِكْرٌ وَ إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ لَحُسْنَ مَآبٍ (49)
جَنَّاتِ عَدْنٍ مُفَتَّحَةً لَهُمُ الْأَبْوابُ (50) مُتَّكِئِينَ فِيها يَدْعُونَ فِيها بِفاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ وَ شَرابٍ (51) وَ عِنْدَهُمْ قاصِراتُ الطَّرْفِ أَتْرابٌ (52) هذا ما تُوعَدُونَ لِيَوْمِ الْحِسابِ (53) إِنَّ هذا لَرِزْقُنا ما لَهُ مِنْ نَفادٍ (54)
ترجمه
و ياد كن بندگان ما ابراهيم و اسحق و يعقوب صاحبان قوّت و بصيرت را
همانا ما خالص نموديم ايشانرا بخود براى صفت مخصوصى كه ياد آنسراى است
و همانا ايشان نزد ما هر آينه از برگزيدگانى نيكانند
و ياد كن اسمعيل و اليسع و ذا الكفل را و همه از نيكانند
اين ذكر جميل ايشان است و همانا براى پرهيزكاران هر آينه خوبى بازگشت است
در بهشتهاى جاى اقامت هميشگى با آنكه گشوده است براى ايشان درها
در حاليكه تكيه زنندگانند در آنها ميخواهند در آنها ميوه بسيار و آشاميدنى
و نزد ايشانست زنان فروهشته چشم هم سن با هم
اينست آنچه وعده داده ميشويد براى روز شمار
همانا اينست روزى ما نيست براى آن پايانى.
تفسير
خداوند متعال متذكر فرموده است پيغمبر خود را از احوال بندگان برجسته خود تا مردم اقتداء نمايند باخلاق حسنه و صفات پسنديده ايشان مانند حضرت ابراهيم و فرزندش اسحق و فرزند او يعقوب عليهم السلام كه صاحبان قواى ايمانى و عبادى بودند و ارباب بصيرتها و معرفتهاى دينى و عقلى و نيز فرموده كه ما بايشان توفيق اخلاص در عبادت و اطاعت خود را عنايت فرموديم براى آنكه مخصوص نموديم آنانرا بخصلت خالصه‌اى از شوائب اوهام و اغراض دنيوى كه آن فكر و ذكر سراى باقى و عالم آخرت بود كه خانه حقيقى است نه دنيا كه سراى عاريت و دار فانى و معبر واقعى است و ايشان در علم ازلى و ابدى ما از برگزيدگان براى نبوّت و رسالت و اهل خير و سعادت بوده و خواهند بود و نيز فرموده كه ياد كن از حضرت اسمعيل جدّ امجد خود و پسر بزرگ حضرت ابراهيم از هاجر خاتون واقعى كه از انبياء نامى و معروف بحلم و صبر و رضا و تسليم بود و از اليسع كه گفته‌اند نام والدش اخطوب بود و الياس پيغمبر او را جانشين خود در بنى اسرائيل فرمود و
جلد 4 صفحه 474
غائب شد و بعدا او بمقام نبوّت فائز گشت و از ذو الكفل كه در سوره انبياء ذكر شد او يوشع بن نون است و بعضى او را پسر عموى اليسع دانند كه كفالت از انبياء مهجور مينمود و از تبيان نقل شده كه او پسر ايّوب پيغمبر است و بعد از او مبعوث به نبوّت شد و در هر حال تمام آنها از مردان نيك نيكوكار اهل خير و سعادت بودند اين فقط ذكر خير و نام نيكى است كه از ايشان در دنيا برقرار و باقى مانده و همانا براى اشخاص پرهيزكار هر آينه عاقبت نيكو و پسنديده‌اى است چه رسد بانبياء عظام و اوصياء كرام ايشان و آن عاقبت نيكو بهشتهائى است كه اقامتگاه دائمى ايشانست و درهاى آنها هميشه بروى ايشان باز است و مانعى از ورود ايشان در آنها نيست و باعمال صالحه خودشان در دنيا نعمتهاى آنرا كامل مينمايند و چون روز قيامت شود بدون انتظار و وقوف داخل در آنها ميگردند و ملائكه باستقبال ميآيند و ايشان بر تختها نشسته و بر پشتيها تكيه ميكنند و فرمان ميدهند كه انواع ميوجات و مشروبات را براى ايشان حاضر نمايند و فورا حاضر مينمايند براى تفكّه و تلذّذ نه براى گرسنگى و تشنگى چون در بهشت بروى كسيكه باز شد در الم و سختى بروى او بسته ميشود و دختران حوريّه با لباسهاى گوناگون بهشتى نزد آنها حاضر شوند و از خصوصيّات آنها آنستكه چشمهاشان مقصور و منحصر بشوهران بهشتى خودشان است و بديگرى چشم نيندازند و با هم همسن و در جمال و كمال متقاربند نه پير در آنها وجود دارد و نه طفل و نه زشت و نه بى‌معرفت اين اجمالى است از آنچه خداوند وعده ميدهد به بندگان پرهيزكار خود براى روز جزاى اعمالشان و اينرا هم بايد دانست كه روزى و عطا و بخشش خدا تمامى ندارد اين اوضاع بهشتى بهمين منوال هميشه باقى و برقرار خواهد بود
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
هذا ما تُوعَدُونَ لِيَوم‌ِ الحِساب‌ِ (53)
اينکه است آنچه وعده داده شده‌ايد براي روز رسيدگي به حساب هر يك.
الطافي که خداوند باهل ايمان و تقوا دارد منحصر باين‌ها نيست و به اصطلاح اثبات شي‌ء نفي ما عدا نميكند قبل الموت ملائكه بشارت مي‌آورند انوار مقدسه رسول اللّه و ائمه هدي بالاي سرش ميآيند و تا اذن ندهد قبض روح نميشود و ملائكه به استقبالش ميآيند و بديدنش در قبر و قبرش بقدر مد بصر توسعه پيدا ميكند و دري از بهشت، به رويش باز ميشود و هر روز تحف و هدايا براي او مي‌آيد و روحش در وادي السلام با ارواح مؤمنين محشور ميشود و صبح قيامت با صورت نوراني
جلد 15 - صفحه 258
و حلل بهشتي و استقبال ملائكه يا با كفن‌هاي خود در طرف راست محشر پاي منبر وسيله زير لواي حمد كنار حوض كوثر خدمت انبياء و مؤمنين وارد ميشود و حساب يسيري و ميزان سنگيني و سهولت عبور از صراط تا دخول در بهشت که ديگر تمام شدن ندارد.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 53)- سپس به تمام هفت نعمت بزرگ بهشتیان که در آیات قبل آمده بود اشاره کرده، می‌گوید: «این چیزی است که برای روز حساب به شما وعده داده می‌شود» (هذا ما تُوعَدُونَ لِیَوْمِ الْحِسابِ). وعده‌ای تخلف ناپذیر و نشاط انگیز، وعده‌ای از سوی خداوند بزرگ.
نکات آیه
۱ - بهشت و نعمت هاى آن مانند انواع میوه ها و نوشیدنى ها و زنان زیبا، وعده الهى به تقواپیشگان (جنّ-ت ... یدعون فیها بفکهة کثیرة و شراب . و عندهم قصرت الطرف أتراب . هذا ما توعدون لیوم الحساب)
۲ - بهشت و نعمت هاى آن، پاداش تقواپیشگان است. (جنّ-ت ... هذا ما توعدون لیوم الحساب) «لیوم الحساب» به تقدیر «لأجل جزاء یوم الحساب» است; یعنى، این نعمت ها همان چیزى است که به خاطر روز حساب به شما وعده داده شده است.
۳ - تقوا، عامل بهره مندى از نعمت ها و موهبت هاى الهى در بهشت (إنّ للمتّقین لحسن مئاب . جنّ-ت عدن ... هذا ما توعدون لیوم الحساب)
۴ - قیامت، روز حسابرسى اعمال و پاداش و جزا (هذا ما توعدون لیوم الحساب)
۵ - یوم الحساب، از نام هاى قیامت (لیوم الحساب)
موضوعات مرتبط
- بهشت: پاداش بهشت ۲; وعده آشامیدنیهاى بهشت ۱; وعده بهشت ۱; وعده میوه هاى بهشت ۱; وعده همسران بهشتى ۱
- تقوا: آثار تقوا ۳
- خدا: وعده هاى خدا ۱
- عمل: پاداش اخروى عمل ۴; کیفر اخروى عمل ۴
- قیامت: حسابرسى در قیامت ۴; نامهاى قیامت ۵; ویژگیهاى قیامت ۴
- متقین: پاداش اخروى متقین ۲; وعده به متقین ۱
- نعمت: موجبات نعمت ۳
- یوم الحساب :۵
منابع
