روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۸۹۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، بَابُ النَّوَادِرِ وَ هُوَ آخِرُ أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا

و روي عن ابي هاشم الجعفري انه قال :

أَصَابَتْنِي ضِيقَةٌ شَدِيدَةٌ فَصِرْتُ إِلَى‏ أَبِي اَلْحَسَنِ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ ع‏ فَاسْتَأْذَنْتُ عَلَيْهِ فَأَذِنَ لِي فَلَمَّا جَلَسْتُ قَالَ يَا أَبَا هَاشِمٍ‏ أَيُّ نِعَمِ اَللَّهِ عَلَيْكَ تُرِيدُ أَنْ تُؤَدِّيَ شُكْرَهَا قَالَ‏ أَبُو هَاشِمٍ‏ فَوَجَمْتُ‏ فَلَمْ أَدْرِ مَا أَقُولُ لَهُ فَابْتَدَأَنِي ع فَقَالَ إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ رَزَقَكَ اَلْإِيمَانَ فَحَرَّمَ بِهِ بَدَنَكَ عَلَى‏ اَلنَّارِ وَ رَزَقَكَ اَلْعَافِيَةَ فَأَعَانَكَ عَلَى اَلطَّاعَةِ وَ رَزَقَكَ اَلْقُنُوعَ فَصَانَكَ عَنِ اَلتَّبَذُّلِ يَا أَبَا هَاشِمٍ‏ إِنَّمَا اِبْتَدَأْتُكَ بِهَذَا لِأَنِّي ظَنَنْتُ أَنَّكَ تُرِيدُ أَنْ تَشْكُوَ لِي مَنْ فَعَلَ بِكَ هَذَا قَدْ أَمَرْتُ لَكَ بِمِائَةِ دِينَارٍ فَخُذْهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۵۰

و از أبو هاشم جعفرى روايت شده است كه گفت: تنگدستى سختى بر من عارض شد، از اين رو بسوى امام ابو الحسن علىّ بن محمّد عليهما السّلام رفتم، و اذن ورود بمحضر آن امام را طلب كردم، و آن حضرت مرا اذن داد، پس چون بنشستم فرمود: اى أبا هاشم ميخواهى كدام نعمت از نعمتهائى را كه خدا بتو بخشيده است شكر گوئى؟ در اين حال من سر بزير افكندم و خاموش ماندم، زيرا نميدانستم كه در جواب آن امام چه بگويم، پس او خود سخن آغاز كرد، و فرمود: خداوند عزّ و جلّ ايمان را نصيب تو ساخت، از اين رو بدنت را بر دوزخ‏ حرام ساخت، و سلامت را روزيت كرد، از اين رو تو را در طاعت خود يارى فرمود: و قناعت را بهره تو فرمود و از اين رو تو را از بى‏آبروئى مصون داشت، اى أبا هاشم، من از اين رو بر اين گونه با تو آغاز سخن كردم كه گمان بردم كه تو ميخواهى از كسى كه اين چنين با تو رفتار كرده است نزد من شكايت كنى، اكنون امر كرده‏ام كه صد دينار در اختيار تو قرار دهند، پس آن را بستان.