روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۵۴۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْوَصِيَّة

و روي ابن ابي عمير عن مثني بن راشد عن ابي بصير عن ابي عبد الله ع قال :

سَأَلْتُهُ عَنْ يَتِيمٍ قَدْ قَرَأَ اَلْقُرْآنَ‏ وَ لَيْسَ بِعَقْلِهِ بَأْسٌ وَ لَهُ مَالٌ عَلَى‏ يَدَيْ رَجُلٍ فَأَرَادَ اَلَّذِي عِنْدَهُ اَلْمَالُ أَنْ يَعْمَلَ بِهِ حَتَّى يَحْتَلِمَ وَ يَدْفَعَ إِلَيْهِ مَالَهُ قَالَ وَ إِنِ اِحْتَلَمَ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ عَقْلٌ لَمْ يُدْفَعْ إِلَيْهِ شَيْ‏ءٌ أَبَداً

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۷۳

و ابن أبى عمير، از مثنّى بن راشد، از ابو بصير روايت كرده است كه گفت: از امام صادق عليه السّلام در باره يتيمى سؤال كردم كه قرآن را خوانده است، و از نظر عقل نيز باكى بر او نيست، و او مالى دارد كه بدست مردى سپرده شده، و نگهدارنده مال قصد آن دارد كه با آن مال فعّاليّت كند، تا آن يتيم محتلم شود، و مالش را به او تسليم كند، امام فرمود: و اگر محتلم شد و عقلى نداشت، هرگز چيزى به اختيار او داده نميشود.