روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۶۷۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي العلا عن محمد بن مسلم عن احدهما ع قال :

وَ سَأَلْتُهُ عَنْ رَجُلٍ اِسْتَأْجَرَ أَرْضاً بِأَلْفِ دِرْهَمٍ ثُمَّ آجَرَ بَعْضَهَا بِمِائَتَيْ دِرْهَمٍ ثُمَّ قَالَ لَهُ صَاحِبُ اَلْأَرْضِ اَلَّذِي آجَرَهُ أَنَا أَدْخُلُ مَعَكَ فِيهَا بِمَا اِسْتَأْجَرْتَ فَنُنْفِقُ جَمِيعاً فَمَا كَانَ فِيهَا مِنْ فَضْلٍ كَانَ بَيْنِي وَ بَيْنَكَ قَالَ لاَ بَأْسَ بِذَلِكَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۳۳

محمّد بن مسلم از يكى از دو امام ششم يا هفتم عليهما السّلام روايت كرده گويد: مردى زمينى را براى كشت اجاره كرده به هزار درهم، سپس بخشى از آن را به دويست درهم به ديگرى اجاره داده است، آنگاه صاحب زمين كه آن را بدو اجاره داده به مستأجر اوّل گويد مرا با خود سهيم كن و هر دو با هم به شركت هزينه ضرورى را مى‏پردازيم و بعد هر چه از اجاره افزون آيد نصف به نصف ميان من و تو باشد. چگونه است؟ فرمود: اشكالى به اين نيست.