روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۶۱۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي زرعه عن سماعه عن ابي عبد الله ع :

وَ فِي اَلرَّجُلِ يَشْتَرِي اَلْعَبْدَ وَ هُوَ آبِقٌ عَنْ أَهْلِهِ قَالَ لاَ يَصْلُحُ لَهُ إِلاَّ أَنْ يَشْتَرِيَ مَعَهُ شَيْئاً آخَرَ وَ يَقُولَ أَشْتَرِي مِنْكَ هَذَا اَلشَّيْ‏ءَ وَ عَبْدَكَ بِكَذَا وَ كَذَا فَإِنْ لَمْ يَقْدِرْ عَلَى اَلْعَبْدِ كَانَ اَلثَّمَنُ اَلَّذِي نَقَدَهُ فِيمَا اِشْتَرَى مِنْهُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۰۴

سماعه گويد: امام صادق عليه السّلام در باره كسى كه بنده فرارى را خريدارى مى‏كند فرمود: اين عمل صحيح نيست مگر آنكه با او ضميمه‏اى باشد و چيز ديگرى را با آن بنده فرارى در يك معامله خريدارى كند و بگويد: اين متاع را با فلان برده فرارى به فلان مبلغ خريدم، پس اگر به بنده دست نيافت مبلغى كه داده است بابت آن متاع خواهد بود.