روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۵۰۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي هارون بن حمزه عن علي بن عبد العزيز قال :

وَ قَالَ‏ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ مَا فَعَلَ‏ عُمَرُ بْنُ مُسْلِمٍ‏ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ أَقْبَلَ عَلَى اَلْعِبَادَةِ وَ تَرَكَ اَلتِّجَارَةَ فَقَالَ وَيْحَهُ أَ مَا عَلِمَ أَنَّ تَارِكَ اَلطَّلَبِ لاَ يُسْتَجَابُ لَهُ دَعْوَةٌ إِنَّ قَوْماً مِنْ أَصْحَابِ‏ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏ لَمَّا نَزَلَتْ وَ مَنْ يَتَّقِ اَللََّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً `وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لاََ يَحْتَسِبُ‏ أَغْلَقُوا اَلْأَبْوَابَ وَ أَقْبَلُوا عَلَى اَلْعِبَادَةِ وَ قَالُوا قَدْ كُفِينَا فَبَلَغَ ذَلِكَ‏ رَسُولَ اَللَّهِ ص‏ فَأَرْسَلَ إِلَيْهِمْ فَقَالَ مَا حَمَلَكُمْ عَلَى مَا صَنَعْتُمْ قَالُوا يَا رَسُولَ اَللَّهِ‏ تَكَفَّلَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِأَرْزَاقِنَا فَأَقْبَلْنَا عَلَى اَلْعِبَادَةِ فَقَالَ إِنَّهُ مَنْ فَعَلَ ذَلِكَ لَمْ يَسْتَجِبِ اَللَّهُ لَهُ عَلَيْكُمْ بِالطَّلَبِ ثُمَ‏ قَالَ إِنِّي لَأُبْغِضُ اَلرَّجُلَ فَاغِراً فَاهُ إِلَى رَبِّهِ يَقُولُ اُرْزُقْنِي وَ يَتْرُكُ اَلطَّلَبَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۵۹

على بن عبد العزيز گويد: امام صادق عليه السّلام از من سؤال فرمود: عمر بن مسلم چه مى‏كند؟ عرض كردم فدايت شوم به عبادت رو كرده و دست از كسب و كار كشيده است، فرمود: اى واى! آيا نمى‏داند كسى كه كار را رها كند هيچ دعائى از او به اجابت نمى‏رسد، بعد فرمود: جماعتى از اصحاب رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله هنگامى كه آيه شريفه وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً- الخ» نازل شد مغازه‏هاى خود را بستند و در مسجد به عبادت رو آوردند و با خود مى‏گفتند كه خداوند ما را كفايت كرد، و اين موضوع به گوش رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله رسيد نزد آنها فرستاد و پرسيد چه چيز شما را بدين كار كه كرده‏ايد واداشت؟ گفتند: يا رسول اللَّه خداوند خود روزى ما را تكفّل فرموده لذا ما به عبادت و پرستش او رو كرده‏ايم، فرمود: براستى كه هر كس چنين كند دعايش را خداوند اجابت نفرمايد، بر شما باد كه طلب روزى كنيد و به كار و حرفه‏اى بپردازيد، سپس فرمود: من دشمن دارم آن كس را كه كار را ترك كند و دهان به روى آسمان بگشايد و بگويد: خداوندا، مرا روزى ده، و كوشش را رها كند.