روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۲۶۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْمُكَاتَبَة

روي معاويه بن وهب عن ابي عبد الله ع انه قال :

وَ فِي مَمْلُوكٍ كَاتَبَ عَلَى نَفْسِهِ وَ مَالِهِ وَ لَهُ أَمَةٌ وَ قَدْ شُرِطَ عَلَيْهِ أَنْ لاَ يَتَزَوَّجَ فَأَعْتَقَ اَلْأَمَةَ وَ تَزَوَّجَهَا قَالَ لاَ يَصْلُحُ لَهُ أَنْ يُحْدِثَ فِي مَالِهِ إِلاَّ اَلْأَكْلَةَ مِنَ اَلطَّعَامِ وَ نِكَاحُهُ فَاسِدٌ مَرْدُودٌ قِيلَ فَإِنَّ سَيِّدَهُ عَلِمَ بِنِكَاحِهِ وَ لَمْ يَقُلْ شَيْئاً قَالَ إِذَا صَمَتَ حِينَ يَعْلَمُ ذَلِكَ فَقَدْ أَقَرَّ قِيلَ فَإِنْ كَانَ اَلْمُكَاتَبُ أُعْتِقَ أَ فَتَرَى أَنْ يُجَدِّدَ نِكَاحَهُ أَوْ يَمْضِيَ عَلَى اَلنِّكَاحِ اَلْأَوَّلِ قَالَ يَمْضِي عَلَى نِكَاحِهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۶۶

معاوية بن وهب گويد امام صادق عليه السّلام در باره مملوك مالدارى كه خود و مالش را با مولايش قرار مكاتبه بسته بود و كنيزى داشت كه شرط كرده بودند ازدواج ننمايد تا مدّت تمام شود، و وى كنيزش را آزاد كرده و بدون اجازه مولايش با او ازدواج كرد، فرمود: درست نبوده و حقّ نداشته در مالش تصرّف كند جز به اندازه خوراكش و اين نكاح فاسد است پرسيدند اگر مولايش از نكاح خبر داشته ولى ساكت مانده و چيزى نگفته باشد چه؟ فرمود: اگر هنگامى كه فهميده، اعتراض نكرده پس لا بد امضاء نموده است، پرسيدند اگر مكاتب آزاد شد آيا صيغه نكاح را لازم است تجديد كنند يا بر همان قرار سابق بماند. فرمود: بر همان نكاح اوّل باقى باشد.