روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۷۱۷

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۷ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۴:۲۸ توسط Move page script (بحث | مشارکت‌ها) (Move page script صفحهٔ من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۷۱۷ را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۷۱۷ منتقل کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ مَعْرِفَةِ الْكَبَائِرِ الَّتِي أَوْعَدَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهَا النَّار

روي عبد العظيم بن عبد الله الحسني عن ابي جعفر محمد بن علي الرضا ع عن ابيه ع قال سمعت ابي موسي بن جعفر ع يقول :

وَ دَخَلَ‏ عَمْرُو بْنُ عُبَيْدٍ اَلْبَصْرِيُ‏ عَلَى‏ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ فَلَمَّا سَلَّمَ وَ جَلَسَ تَلاَ هَذِهِ اَلْآيَةَ اَلَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبََائِرَ اَلْإِثْمِ‏ ثُمَّ أَمْسَكَ فَقَالَ‏ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ مَا أَسْكَتَكَ قَالَ أُحِبُّ أَنْ أَعْرِفَ اَلْكَبَائِرَ مِنْ‏ كِتَابِ اَللَّهِ‏ عَزَّ وَ جَلَّ فَقَالَ نَعَمْ يَا عَمْرُو أَكْبَرُ اَلْكَبَائِرِ اَلشِّرْكُ‏ بِاللَّهِ يَقُولُ اَللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى إِنَّ اَللََّهَ لاََ يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ‏ وَ يَقُولُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّهُ مَنْ يُشْرِكْ بِاللََّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اَللََّهُ عَلَيْهِ‏ اَلْجَنَّةَ وَ مَأْوََاهُ اَلنََّارُ وَ مََا لِلظََّالِمِينَ مِنْ أَنْصََارٍ وَ بَعْدَهُ اَلْيَأْسُ‏ مِنْ رَوْحِ اَللَّهِ لِأَنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ إِنَّهُ لاََ يَيْأَسُ مِنْ رَوْحِ اَللََّهِ إِلاَّ اَلْقَوْمُ اَلْكََافِرُونَ‏ ثُمَّ اَلْأَمْنُ مِنْ مَكْرِ اَللَّهِ لِأَنَّ اَللَّهَ تَعَالَى يَقُولُ فَلاََ يَأْمَنُ مَكْرَ اَللََّهِ إِلاَّ اَلْقَوْمُ اَلْخََاسِرُونَ‏ وَ مِنْهَا عُقُوقُ اَلْوَالِدَيْنِ لِأَنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ جَعَلَ اَلْعَاقَّ جَبَّاراً شَقِيّاً فِي قَوْلِهِ تَعَالَى وَ بَرًّا بِوََالِدَتِي وَ لَمْ يَجْعَلْنِي جَبََّاراً شَقِيًّا وَ قَتْلُ اَلنَّفْسِ‏ اَلَّتِي حَرَّمَ اَللََّهُ‏ تَعَالَى‏ إِلاََّ بِالْحَقِ‏ لِأَنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ‏ وَ مَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزََاؤُهُ‏ جَهَنَّمُ‏ خََالِداً فِيهََا إِلَى آخِرِ اَلْآيَةِ وَ قَذْفُ اَلْمُحْصَنَاتِ‏ لِأَنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ إِنَّ اَلَّذِينَ يَرْمُونَ اَلْمُحْصَنََاتِ اَلْغََافِلاََتِ اَلْمُؤْمِنََاتِ لُعِنُوا فِي اَلدُّنْيََا وَ اَلْآخِرَةِ وَ لَهُمْ عَذََابٌ عَظِيمٌ‏ وَ أَكْلُ مَالِ اَلْيَتِيمِ ظُلْماً لِقَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ اَلَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوََالَ اَلْيَتََامى‏ََ ظُلْماً إِنَّمََا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نََاراً وَ سَيَصْلَوْنَ سَعِيراً وَ اَلْفِرَارُ مِنَ اَلزَّحْفِ لِأَنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ وَ مَنْ يُوَلِّهِمْ‏ يَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ‏ إِلاََّ مُتَحَرِّفاً لِقِتََالٍ‏ أَوْ مُتَحَيِّزاً إِلى‏ََ فِئَةٍ فَقَدْ بََاءَ بِغَضَبٍ مِنَ اَللََّهِ وَ مَأْوََاهُ‏ جَهَنَّمُ‏ وَ بِئْسَ اَلْمَصِيرُ وَ أَكْلُ اَلرِّبَا لِأَنَّ اَللَّهَ تَعَالَى يَقُولُ اَلَّذِينَ يَأْكُلُونَ اَلرِّبََا لاََ يَقُومُونَ إِلاََّ كَمََا يَقُومُ اَلَّذِي يَتَخَبَّطُهُ اَلشَّيْطََانُ مِنَ اَلْمَسِ‏ وَ يَقُولُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ يََا أَيُّهَا اَلَّذِينَ آمَنُوا اِتَّقُوا اَللََّهَ وَ ذَرُوا مََا بَقِيَ مِنَ اَلرِّبََا إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ `فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ‏ مِنَ اَللََّهِ وَ رَسُولِهِ‏ وَ اَلسِّحْرُ لِأَنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ وَ لَقَدْ عَلِمُوا لَمَنِ اِشْتَرََاهُ مََا لَهُ فِي اَلْآخِرَةِ مِنْ خَلاََقٍ‏ وَ اَلزِّنَا لِأَنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ وَ مَنْ يَفْعَلْ ذََلِكَ‏ يَلْقَ أَثََاماً `يُضََاعَفْ لَهُ اَلْعَذََابُ‏ يَوْمَ اَلْقِيََامَةِ وَ يَخْلُدْ فِيهِ مُهََاناً `إِلاََّ مَنْ تََابَ وَ آمَنَ‏ اَلْآيَةَ وَ اَلْيَمِينُ اَلْغَمُوسُ‏ لِأَنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ إِنَّ اَلَّذِينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اَللََّهِ وَ أَيْمََانِهِمْ ثَمَناً قَلِيلاً أُولََئِكَ لاََ خَلاََقَ لَهُمْ فِي اَلْآخِرَةِ اَلْآيَةَ وَ اَلْغُلُولُ قَالَ اَللَّهُ تَعَالَى وَ مَنْ يَغْلُلْ يَأْتِ بِمََا غَلَ‏ يَوْمَ اَلْقِيََامَةِ وَ مَنْعُ اَلزَّكَاةِ اَلْمَفْرُوضَةِ لِأَنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ يَوْمَ يُحْمى‏ََ عَلَيْهََا فِي نََارِ جَهَنَّمَ فَتُكْوى‏ََ بِهََا جِبََاهُهُمْ وَ جُنُوبُهُمْ وَ ظُهُورُهُمْ‏ هََذََا مََا كَنَزْتُمْ لِأَنْفُسِكُمْ فَذُوقُوا مََا كُنْتُمْ تَكْنِزُونَ‏ وَ شَهَادَةُ اَلزُّورِ وَ كِتْمَانُ اَلشَّهَادَةِ لِأَنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ وَ مَنْ يَكْتُمْهََا فَإِنَّهُ آثِمٌ قَلْبُهُ‏ وَ شُرْبُ اَلْخَمْرِ لِأَنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عَدَلَ بِهَا عِبَادَةَ اَلْأَوْثَانِ وَ تَرْكُ اَلصَّلاَةِ مُتَعَمِّداً أَوْ شَيْئاً مِمَّا فَرَضَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِأَنَ‏ رَسُولَ اَللَّهِ ص‏ قَالَ مَنْ تَرَكَ اَلصَّلاَةَ مُتَعَمِّداً فَقَدْ بَرِئَ مِنْ ذِمَّةِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ ذِمَّةِ رَسُولِهِ ص‏ وَ نَقْضُ اَلْعَهْدِ وَ قَطِيعَةُ اَلرَّحِمِ لِأَنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ أُولََئِكَ لَهُمُ اَللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ اَلدََّارِ قَالَ فَخَرَجَ‏ عَمْرُو بْنُ عُبَيْدٍ وَ لَهُ صُرَاخٌ مِنْ بُكَائِهِ وَ هُوَ يَقُولُ هَلَكَ مَنْ قَالَ بِرَأْيِهِ وَ نَازَعَكُمْ فِي اَلْفَضْلِ وَ اَلْعِلْمِ‏


من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۷۱۶ حدیث من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۷۱۸
روایت شده از : امام جعفر صادق عليه السلام
کتاب : من لايحضره الفقيه - جلد ۳
بخش : باب معرفة الكبائر التي أوعد الله عز و جل عليها النار
عنوان : حدیث در کتاب من لا يحضره الفقيه جلد ۳ بَابُ مَعْرِفَةِ الْكَبَائِرِ الَّتِي أَوْعَدَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهَا النَّار
موضوعات :

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۸۱

و عبد العظيم بن عبد اللَّه حسنى از امام جواد از پدرش على بن- موسى الرّضا عليهما السّلام روايت كرده است كه فرمود: از پدرم موسى بن جعفر عليهما السّلام شنيدم ميفرمود: عمرو بن عبيد بصرى (عامّى مذهب) بر امام صادق عليه السّلام وارد شد و سلام كرده نشست و شروع كرد بخواندن اين آيه الَّذِينَ‏ يَجْتَنِبُونَ كَبائِرَ الْإِثْمِ* (كسانى كه دورى مى‏جويند از گناهان بزرگ) (شورى: ۳۷) و سپس ساكت شد و خاموش ماند، پس امام صادق عليه السّلام پرسيد چه چيز تو را ساكت كرد؟ گفت: دوست دارم كبائر را از كتاب خدا بدانم و آنها را بشناسم، حضرت فرمود: آرى اى عمرو بزرگترين كبائر شرك بخداست، خداوند تبارك و تعالى مى‏فرمايد: إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ* (خداوند نمى‏بخشد آنكه براى او انباز گيرند) (نساء: ۴۷ و ۱۱۵) و نيز ميفرمايد: إِنَّهُ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَ مَأْواهُ النَّارُ وَ ما لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصارٍ (همانا كه هر كس شرك بخدا آورد خداوند بهشت را بر وى حرام ساخته و جايگاه او دوزخ است و اين ظالمان يار و ياورى- كه آنها را نجات دهد- ندارد) (مائده: ۷۲). و پس از آن يأس و نوميدى از رحمت خدا است زيرا خداوند عزّ و جلّ ميفرمايد: إِنَّهُ لا يَيْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْكافِرُونَ (براستى كه از زحمت خداوند نوميد نباشند مگر گروه كافران) (يوسف ۸۷)؛ سپس ايمنى از عقوبت خداى زيرا خدا ميفرمايد: فَلا يَأْمَنُ مَكْرَ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخاسِرُونَ (و از كيفر خداوند خود را در امان ندانند مگر گروه زيانكاران) (اعراف: ۹۸)؛ و از آنها است عقوق پدر و مادر و عدم رضايت آنها از فرزند زيرا خداوند عزّ و جلّ «عاقّ» را جبّار و بد بخت خوانده است آنجا كه نقل فرموده وَ بَرًّا بِوالِدَتِي وَ لَمْ يَجْعَلْنِي جَبَّاراً شَقِيًّا (و مرا نيكى‏كننده بمادرم قرار داده و جبّار (ستمكار) و شقيّ و بدبخت نكرده‏ است) (مريم: ۳۲)؛ و قتل نفس كه حرام كرده است خداى آن را مگر در موردى كه بجا و حقّ است‏ چنان كه ميفرمايد: وَ مَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزاؤُهُ جَهَنَّمُ خالِداً فِيها تا آخر آيه» (و هر كس مؤمنى را از روى عمد (براى اينكه مؤمن است) بكشد سزاى او دوزخ است كه در آن هميشه بماند) (نساء: ۹۲)؛ و نسبت ناروا بپاكدامنان دادن، زيرا كه خداوند عزّ و جلّ ميفرمايد: إِنَّ الَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَناتِ الْغافِلاتِ الْمُؤْمِناتِ لُعِنُوا فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ لَهُمْ عَذابٌ عَظِيمٌ (همانا آنان كه نسبت ناروا به پاكدامنان بى‏خبر و مؤمن ميدهند در اين جهان و جهان آخرت مورد لعن و نفرين باشند و براى آنها عذاب بزرگى در كمين است) (نور: ۲۳)؛ و خوردن مال يتيم به ستم، چه قول خداوند است كه إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوالَ الْيَتامى‏ ظُلْماً إِنَّما يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ ناراً وَ سَيَصْلَوْنَ سَعِيراً (آرى آن كسانى كه اموال يتيمان را بستم و زور تصرّف مى‏كنند اينان چنانست كه در شكمهاى خود آتشى را انباشته مى‏سازند و بزودى به آتشى كه در دوزخ براى ايشان مهيّا شده خواهند رسيد) (نساء: ۹)؛ و فرار و گريختن از ميدان نبرد با دشمنانى كه براى مبارزه با مسلمانان برخاسته‏اند، زيرا خداوند عزّ و جلّ مى‏فرمايد: وَ مَنْ يُوَلِّهِمْ يَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلَّا مُتَحَرِّفاً لِقِتالٍ أَوْ مُتَحَيِّزاً إِلى‏ فِئَةٍ فَقَدْ باءَ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَ مَأْواهُ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (و هر كه در روز جنگ به آنها پشت نموده و بگريزد- مگر اينكه از ميمنه به ميسره يا از قلب به جناح يا از فرقه‏اى بيارى گروهى ديگر از مسلمين رود- به طرف خشم و غضب پروردگار فرار كرده و جايگاهش دوزخ است و بد منزلگاهى است) (انفال: ۱۶)؛ و خوردن ربا زيرا كه خداى تعالى ميفرمايد: الَّذِينَ يَأْكُلُونَ الرِّبا لا يَقُومُونَ إِلَّا كَما يَقُومُ الَّذِي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطانُ مِنَ الْمَسِّ (آنان كه ربا ميخورند در قيامت از گور برنخيزند مگر مانند كسى كه بوسوسه و فريب شيطان عقل خود را از دست داده است) (بقره: ۲۷۵) و نيز فرموده است: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ذَرُوا ما بَقِيَ مِنَ الرِّبا إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ (اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد از خداوند پروا كنيد و زيادى بعنوان ربا را رها كنيد و از بدهكار نگيريد اگر راستى بخدا ايمان داريد و اگر چنين نكرديد پس رسما با خدا و رسولش اعلان جنگ دهيد) (بقره: ۲۷۹)، و سحر، زيرا خداى عزّ و جلّ ميفرمايد: وَ لَقَدْ عَلِمُوا لَمَنِ اشْتَراهُ ما لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ خَلاقٍ (و محقّقا ميدانستند كه هر كس كه چنين كند در سراى ديگر وى هرگز بهره‏اى نخواهد يافت) (بقره: ۱۰۲)، و زنا كارى، زيرا خداوند عزّ و جلّ ميفرمايد: وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ يَلْقَ أَثاماً. يُضاعَفْ لَهُ الْعَذابُ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ يَخْلُدْ فِيهِ مُهاناً. إِلَّا مَنْ تابَ وَ آمَنَ الآية ( [و زنا نمى‏كنند] و هر كس اين عمل را انجام دهد كيفرش را خواهد ديد، عذابش در قيامت دو چندان گردد و با كمال خوارى و ذلّت در دوزخ مخلّد بماند، مگر آنكه توبه كرده و از گناه اين چنين دست بردارد) (فرقان: ۶۸)، و سوگند دروغ زيرا خداوند عزّ و جلّ فرموده إِنَّ الَّذِينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ أَيْمانِهِمْ ثَمَناً قَلِيلًا أُولئِكَ لا خَلاقَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ- الآية (آرى آنان كه پيمان با خدا و سوگندهاى خود را به‏ بهائى اندك بفروشند، اينان را در آخرت (از بهشت و نعيم آن) بهره‏اى نباشد) (آل عمران: ۷۷)، و دزدى و خيانت در بيت المال يا غنائم جنگى مسلمانان، خداوند متعال مى‏فرمايد: وَ مَنْ يَغْلُلْ يَأْتِ بِما غَلَّ يَوْمَ الْقِيامَةِ (و هر كس از بيت المال چيزى بربايد روز رستاخيز با آن چيز محشور شود يا كيفر آن را در قيامت ببيند) (آل عمران:


شرح

آیات مرتبط (بر اساس موضوع)

احادیث مرتبط (بر اساس موضوع)