روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۵۵۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الطَّلَاق

ما رواه صفوان بن يحيي عن ابي خالد القماط قال :

قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ رَجُلٌ يَعْرِفُ رَأْيَهُ مَرَّةً وَ يُنْكِرُهُ أُخْرَى يَجُوزُ طَلاَقُ وَلِيِّهِ عَلَيْهِ فَقَالَ مَا لَهُ هُوَ لاَ يُطَلِّقُ قَالَ قُلْتُ لاَ يَعْرِفُ حَدَّ اَلطَّلاَقِ وَ لاَ يُؤْمَنُ عَلَيْهِ إِنْ طَلَّقَ اَلْيَوْمَ أَنْ يَقُولَ غَداً لَمْ أُطَلِّقْ فَقَالَ مَا أَرَاهُ إِلاَّ بِمَنْزِلَةِ اَلْإِمَامِ يَعْنِي اَلْوَلِيَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۹۳

صفوان بن يحيى از أبى خالد قمّاط نقل كرده كه گفت بامام صادق عليه السّلام عرض كردم: مردى گاهى مى‏فهمد چه ميگويد و گاهى نمى‏فهمد آيا جايز است وليّش از جانب او طلاق دهد؟ فرمود: او را چه مى‏شود كه خود طلاق نميدهد؟ عرض كردم حدود طلاق را نمى‏داند و مطمئن نيستيم كه امروز طلاق دهد و فردا انكار كند و بگويد: من طلاق ندادم، فرمود: ولىّ او را نمى‏بينم جز بمنزله امام و حاكم.