روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۳۶۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ النِّكَاح

روي سليمان الفرا عن حريز عن زراره قال :

وَ قُلْتُ‏ لِأَبِي جَعْفَرٍ ع‏ اَلرَّجُلُ يُحِلُّ لِأَخِيهِ جَارِيَتَهُ قَالَ لاَ بَأْسَ بِهِ قُلْتُ فَإِنْ جَاءَتْ بِوَلَدٍ فَقَالَ لِيَضُمَّ إِلَيْهِ وَلَدَهُ وَ لْيَرُدَّ عَلَى اَلرَّجُلِ جَارِيَتَهُ قُلْتُ لَهُ لَمْ يَأْذَنْ لَهُ فِي ذَلِكَ قَالَ إِنَّهُ قَدْ أَذِنَ لَهُ وَ لاَ يَأْمَنُ أَنْ يَكُونَ ذَلِكَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۱۱

حريز از زراره نقل كرده كه گويد: بامام صادق عليه السّلام عرض كردم: مردى كنيز خود را به برادرش حلال مى‏كند چه صورت دارد؟ فرمود: اشكالى ندارد، عرض كردم: اگر داراى فرزند بشود چه؟ فرمود: فرزند را نزد خود نگه مى‏دارد و كنيز را بصاحبش مسترد ميدارد، عرض كردم: مالك كنيز اجازه فرزنددار شدن از او را نداده است، فرمود: إذن مجامعت باو داده در حالى كه اطمينان نداشته داراى اولاد نمى‏شوند. مؤلّف اين كتاب- رحمه اللَّه- گويد: اين دو حديث موافق يك ديگرند و اختلافى ندارند، و خبر حريز كه گويد: فرزند را نزد خويش نگهدارد يعنى اگر شرط حريّت نكرده بايد قيمت فرزند را بصاحب كنيز بدهد و او را نزد خود نگه دارد.