روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۳۳۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ النِّكَاح

روي العلا عن محمد بن مسلم عن ابي جعفر ع قال :

سَأَلْتُهُ عَنِ اَلرَّجُلِ كَيْفَ يُنْكِحُ عَبْدَهُ أَمَتَهُ قَالَ يُجْزِيهِ أَنْ يَقُولَ قَدْ أَنْكَحْتُكَ فُلاَنَةَ وَ يُعْطِيهَا مَا شَاءَ مِنْ قِبَلِهِ أَوْ مِنْ قِبَلِ مَوْلاَهُ وَ لاَ بُدَّ مِنْ طَعَامٍ‏ أَوْ دِرْهَمٍ أَوْ نَحْوِ ذَلِكَ وَ لاَ بَأْسَ بِأَنْ يَأْذَنَ‏ لَهُ فَيَشْتَرِيَ مِنْ مَالِهِ إِنْ كَانَ لَهُ جَارِيَةً أَوْ جَوَارِيَ يَطَؤُهُنَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۰۰

محمّد بن مسلم گويد: از امام باقر عليه السّلام پرسيدم چگونه شخص كنيز خود را براى غلامش تزويج كند؟ فرمود: كافى است به بنده‏اش بگويد «أنكحتك فلانة» و نام كنيز را ببرد و همين كه بغلام گفت فلان كنيز را بزوجيّت تو در آوردم آن دو با يك ديگر محرم شده و غلام بايد از مال خود يا مولايش چيزى بزن هديّه دهد، يك وعده خوراك يا يك درهم پول و مانند اين دو، و نيز اشكال ندارد كه مولا به غلام اجازه دهد كه از اندوخته خود، اگر داشته باشد، كنيزى يا كنيزانى بخرد و از آنان كام گيرد.