روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۱۹۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ النِّكَاح

روي الحسن بن محبوب عن ابي ايوب الخزاز عن عمرو بن عثمان عن ابي جعفر ع قال :

وَ سَأَلْتُهُ أَ يُكْرَهُ اَلْجِمَاعُ فِي سَاعَةٍ مِنَ اَلسَّاعَاتِ قَالَ نَعَمْ يُكْرَهُ فِي لَيْلَةٍ يَنْخَسِفُ فِيهَا اَلْقَمَرُ وَ اَلْيَوْمِ اَلَّذِي تَنْكَسِفُ فِيهِ اَلشَّمْسُ وَ فِيمَا بَيْنَ غُرُوبِ اَلشَّمْسِ إِلَى أَنْ يَغِيبَ اَلشَّفَقُ وَ مِنْ طُلُوعِ اَلْفَجْرِ إِلَى طُلُوعِ اَلشَّمْسِ وَ فِي اَلرِّيحِ اَلسَّوْدَاءِ وَ اَلْحَمْرَاءِ وَ اَلصَّفْرَاءِ وَ اَلزَّلْزَلَةِ وَلَقَدْ بَاتَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ لَيْلَةً عِنْدَ بَعْضِ نِسَائِهِ فَانْخَسَفَ اَلْقَمَرُ فِي تِلْكَ اَللَّيْلَةِ فَلَمْ يَكُنْ مِنْهُ شَيْ‏ءٌ فَقَالَتْ لَهُ زَوْجَتُهُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ‏ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي أَ كُلُّ هَذَا لِبُغْضٍ‏ فَقَالَ وَيْحَكِ حَدَثَ هَذَا اَلْحَادِثُ فِي اَلسَّمَاءِ فَكَرِهْتُ أَنْ أَتَلَذَّذَ وَ أَدْخُلَ فِي شَيْ‏ءٍ وَ لَقَدْ عَيَّرَ اَللَّهُ تَعَالَى قَوْماً فَقَالَ وَ إِنْ يَرَوْا كِسْفاً مِنَ اَلسَّمََاءِ سََاقِطاً يَقُولُوا سَحََابٌ مَرْكُومٌ‏ وَ اَيْمُ اَللَّهِ‏ لاَ يُجَامِعُ أَحَدٌ فِي هَذِهِ اَلسَّاعَاتِ اَلَّتِي وَصَفْتُ فَيُرْزَقَ مِنْ جِمَاعِهِ وَلَداً وَ قَدْ سَمِعَ هَذَا اَلْحَدِيثَ فَيَرَى مَا يُحِبُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۷

عمرو بن عثمان گويد: از امام باقر عليه السّلام پرسيدم: آيا همبسترى در ساعتى از ساعات مكروه است؟ فرمود: آرى، در شبى كه ماه بگيرد (خسوف) و روزى كه خورشيد بگيرد (كسوف)، و ما بين غروب آفتاب تا غايب شدن سرخى در آسمان، و ما بين طلوع فجر تا طلوع خورشيد، و در هنگامى كه باد سياه يا سرخ‏ و يا زرد مى‏وزد، همچنين در موقع زلزله، و رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله شبى با يكى از همسرانش در بستر بود كه ماه گرفت حضرت بستر را ترك نمود، همسرش پرسيد: آيا از من رنجيده شده‏ايد؟ فرمود: نه، خدايت رحمت كند، خوش ندارم در حالى كه اين پديده در آسمان پيش آمده به خوشگذرانى بپردازم، و براستى كه خداوند ملامت فرموده و گويد: «إن يروا كسفا من السّماء ساقطا يقولوا سحاب مركوم ...» و بخدا سوگند اگر در چنين اوقاتى هر كس كه اين حديث را شنيده باشد انعقاد نطفه نمايد آنچه آرزو كرده در چنين فرزندى نخواهد ديد (يعنى خيرى در او نيست).