روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۵۷۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و قال ع :

مَنْ دَخَلَ‏ اَلْكَعْبَةَ بِسَكِينَةٍ وَ هُوَ أَنْ يَدْخُلَهَا غَيْرَ مُتَكَبِّرٍ وَ لاَ مُتَجَبِّرٍ غُفِرَ لَهُ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۲

و نيز فرمود: كسى كه با آرامش و سكينه بكعبه داخل شود به اين معنى كه متكبّر و جبّار نباشد گناهانش بر او آمرزيده مى‏شود. شرح: «قبلا گذشت كه مراد از تكبّر و تجبّر، زير بار حقّ نرفتن است با اينكه داراى تميز هست و حقّ و باطل را مى‏شناسد، ولى از قبول و پذيرش آن امتناع ميورزد».