روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۵۷۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

: 

وَ مَنْ قَدِمَ حَاجّاً فَطَافَ‏ بِالْبَيْتِ‏ وَ صَلَّى رَكْعَتَيْنِ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ سَبْعِينَ أَلْفَ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ سَبْعِينَ أَلْفَ سَيِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ سَبْعِينَ أَلْفَ دَرَجَةٍ وَ شَفَّعَهُ فِي سَبْعِينَ أَلْفَ حَاجَةٍ وَ كَتَبَ لَهُ عِتْقَ سَبْعِينَ أَلْفَ رَقَبَةٍ قِيمَةُ كُلِّ رَقَبَةٍ عَشَرَةُ آلاَفِ دِرْهَمٍ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۲

و كسى كه بقصد حجّ بمكّه وارد شود و بر گرد كعبه طواف كند، و دو ركعت نماز بگزارد، خدا هفتاد هزار ثواب براى او مينويسد، و هفتاد هزار گناه از او محو ميكند، و به هفتاد هزار درجه او را ترفيع ميدهد، و او را در قضاء هفتاد هزار حاجت بشفاعت مى‏پذيرد و ثواب آزاد كردن هفتاد هزار برده را كه ارزش هر برده هزار درهم باشد بحساب او مى‏نويسد.