روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۲۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم

و روي ابن محبوب عن الحارث بن محمد عن بريد العجلي عن ابي جعفر ع :

فِي رَجُلٍ أَتَى أَهْلَهُ فِي يَوْمٍ يَقْضِيهِ مِنْ‏ شَهْرِ رَمَضَانَ‏ قَالَ إِنْ كَانَ أَتَى أَهْلَهُ قَبْلَ اَلزَّوَالِ فَلاَ شَيْ‏ءَ عَلَيْهِ إِلاَّ يَوْماً مَكَانَ يَوْمٍ وَ إِنْ أَتَى أَهْلَهُ بَعْدَ زَوَالِ اَلشَّمْسِ فَإِنَّ عَلَيْهِ أَنْ يَتَصَدَّقَ عَلَى عَشَرَةِ مَسَاكِينَ‏ لِكُلِّ مِسْكِينٍ مُدٌّ فَإِنْ لَمْ يَقْدِرْ عَلَيْهِ صَامَ يَوْماً مَكَانَ يَوْمٍ وَ صَامَ ثَلاَثَةَ أَيَّامٍ كَفَّارَةً لِمَا صَنَعَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۹۲

و ابن محبوب، از حارث بن محمّد، از بريد عجلى، از امام ابو جعفر عليه السّلام در باره مردى سؤال كرده است كه در روزى كه قضاى ماه رمضان را بجا مى‏آورده با همسر خود مقاربت كرده، و امام در جواب او فرموده است: اگر قبل از زوال با همسر خود مقاربت كرده، چيزى بر ذمّه‏اش نيست مگر روزه روزى به جاى روزى، و اگر بعد از زوال شمس با همسرش مقاربت كرده، مى‏بايد به ده مسكين از قرار هر مسكين يك مدّ صدقه بدهد، و اگر از عهده اين كار برنيايد، بايد روزى به جاى روزى روزه بدارد، و سه روز هم به عنوان كفّاره كارى كه كرده است روزه بدارد.و در روايتى آمده است كه اگر قبل از زوال افطار كند چيزى بر ذمّه‏اش‏ نيست و اگر بعد از زوال افطار كند، كفّاره‏اى برابر با كفّاره افطار در روز رمضان به او تعلق مى‏گيرد.