روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۲۱۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و روي ابن ابي عمير عن ابي ايوب ابراهيم بن عثمان الخزاز قال :

كُنْتُ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ بِمَكَّةَ فَدَخَلَ عَلَيْهِ رَجُلٌ فَقَالَ أَصْلَحَكَ اَللَّهُ إِنَّ مَعَنَا اِمْرَأَةً حَائِضاً وَ لَمْ تَطُفْ طَوَافَ اَلنِّسَاءِ وَ يَأْبَى اَلْجَمَّالُ أَنْ يُقِيمَ عَلَيْهَا قَالَ فَأَطْرَقَ وَ هُوَ يَقُولُ لاَ تَسْتَطِيعُ أَنْ تَتَخَلَّفَ عَنْ أَصْحَابِهَا وَ لاَ يُقِيمُ عَلَيْهَا جَمَّالُهَا ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ إِلَيْهِ فَقَالَ تَمْضِي فَقَدْ تَمَّ حَجُّهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۸۱

و ابن ابى عمير، از ابو ايوب ابراهيم بن عثمان خزّاز روايت كرده است كه گفت: در مكّه نزد امام صادق عليه السّلام بودم كه مردى بر او وارد شد، پس گفت: خدا تو را مشمول احسان خود كناد! زنى حائض همسفر ما است، و او طواف نساء را بجا نياورده است، و شتردار از اقامت براى او امتناع دارد، پس امام سر بزير افكند و در آن حال ميگفت: نميتواند از همسفرانش بازماند، و شتردار او هم براى او توقف نميكند. سپس سر بسوى او برداشت و گفت: آن زن با كاروان روان مى‏شود، زيرا حجّش كامل شده است.