روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۶۶۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْجَمَاعَةِ وَ فَضْلِهَا

و سال جميل بن صالح :

أَيُّهُمَا أَفْضَلُ يُصَلِّي اَلرَّجُلُ لِنَفْسِهِ فِي أَوَّلِ اَلْوَقْتِ أَوْ يُؤَخِّرُ قَلِيلاً وَ يُصَلِّي بِأَهْلِ مَسْجِدِهِ إِذَا كَانَ إِمَامَهُمْ قَالَ يُؤَخِّرُ وَ يُصَلِّي بِأَهْلِ مَسْجِدِهِ إِذَا كَانَ هُوَ اَلْإِمَامَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۹

و جميل بن صالح (از امام صادق عليه السّلام) پرسيد: كداميك از اين دو كار فضيلت بيشترى دارد، اينكه شخص در اوّل وقت نماز را بتنهائى بخواند، يا اينكه آن را مقدارى به عقب اندازد و با مردم كه در مسجد او جمع مى‏شوند (در صورتى كه امام ايشان باشد) بجماعت نماز را بخواند؟ آن حضرت فرمود: چنانچه امام مردم باشد بهتر است كه نماز را به تأخير اندازد و با مردم بجماعت نماز بخواند.