روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۶۶۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْجَمَاعَةِ وَ فَضْلِهَا

: 

وَ سَأَلَهُ رَجُلٌ فَقَالَ لَهُ إِنَّ لِي مَسْجِداً عَلَى بَابِ دَارِي فَأَيُّهُمَا أَفْضَلُ أُصَلِّي فِي مَنْزِلِي فَأُطِيلُ اَلصَّلاَةَ أَوْ أُصَلِّي بِهِمْ وَ أُخَفِّفُ فَكَتَبَ ع صَلِّ بِهِمْ وَ أَحْسِنِ‏ اَلصَّلاَةَ وَ لاَ تُثَقِّلْ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۹

و باز شخصى از آن حضرت سؤال كرد و گفت: من مسجدى بر در خانه‏ام يا نزديك خانه‏ام دارم كداميك از اين دو بهتر است، اينكه در خانه‏ام بتنهائى نماز بخوانم و آن را طولانى بجا آورم، يا اينكه به مسجد بروم و امامت مردم كنم و نماز را سبك بخوانم (چون در نماز جماعت سبك خواندن مطلوب است) آن حضرت در پاسخ مرقوم فرمود: با مردم نماز كن و نماز را نيكو بجا آر و سنگين مكن. (نه چندان سنگين كه مأمومين را ملال آورد، و نه چندان سبك كه عامّه مى‏كنند و حسن نماز را ميكاهد).