روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۳۲۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ مَا يُصَلَّى فِيهِ وَ مَا لَا يُصَلَّى فِيهِ مِنَ الثِّيَابِ وَ جَمِيعِ الْأَنْوَاع

و سال عمار بن موسي ابا عبد الله ع :

عَنِ اَلرَّجُلِ هَلْ يَجُوزُ لَهُ أَنْ‏ يُصَلِّيَ وَ بَيْنَ يَدَيْهِ مُصْحَفٌ مَفْتُوحٌ فِي قِبْلَتِهِ قَالَ لاَ قُلْتُ وَ إِنْ كَانَ فِي غِلاَفِهِ قَالَ نَعَمْ‏ وَ عَنِ اَلرَّجُلِ يُصَلِّي وَ بَيْنَ يَدَيْهِ تَوْرٌ فِيهِ نَضُوحٌ‏ قَالَ نَعَمْ قُلْتُ يُصَلِّي وَ بَيْنَ يَدَيْهِ مِجْمَرَةُ شَبَهٍ‏ قَالَ نَعَمْ قَالَ قُلْتُ فَإِنْ كَانَ فِيهَا نَارٌ قَالَ لاَ يُصَلِّي حَتَّى يُنَحِّيَهَا عَنْ قِبْلَتِهِ وَ عَنِ اَلصَّلاَةِ فِي ثَوْبٍ يَكُونُ فِي عَلَمِهِ مِثَالُ طَيْرٍ أَوْ غَيْرِ ذَلِكَ قَالَ لاَ وَ عَنِ اَلرَّجُلِ يَلْبَسُ اَلْخَاتَمَ فِيهِ نَقْشُ مِثَالِ اَلطَّيْرِ أَوْ غَيْرِ ذَلِكَ قَالَ لاَ تَجُوزُ اَلصَّلاَةُ فِيهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۸۵

عمّار بن موسى از امام صادق عليه السّلام پرسيد: آيا جايز است شخص در حالى نماز گزارد كه در جهت قبله روبروى او قرآنى يا مكتوبى گشوده باشد؟ آن حضرت فرمود: نه، جايز نيست، عمّار گويد: گفتم اگر چه در جلد يا كيسه‏اش باشد؟ فرمود: آرى. (پاسخ امام عليهم السّلام كه ميفرمايد «آرى» ممكنست تصديق گفتار سائل باشد كه ميپرسد «آيا جايز است» در اين صورت معنى جواز ميدهد. و ممكنست تصديق بخش اخير گفتار سائل باشد كه ميپرسد: «اگر چه قرآن در جلدش باشد؟» در اين صورت معنى تصديق اينست كه: جايز نيست هر چند در جلدش قرار داشته باشد. بعبارت ديگر امام عليه السّلام با لفظ آرى منع از باز بودن مصحف را بصورتى كه در جلدش قرار داشته باشد نيز تسرّى ميدهد). و باز عمّار از امام صادق عليه السّلام پرسيد در باره شخصى كه نماز بگزارد و در برابرش جامى باشد كه درون آن مايع يا چيزى بسيار معطّر است قرار داشته باشد، آيا بدين صورت نماز خواندن جايز است؟ آن حضرت فرمود: آرى، جايز است. باز گويد: پرسيدم آيا جايز است شخص نماز بگزارد در حالى كه روبرويش عود سوز (ظرفى كه از برنز يا مسّ ميساخته‏اند) قرار داشته باشد؟ فرمود: آرى، گويد: گفتم اگر چه در آن ظرف آتشى افروخته باشند؟ آن حضرت فرمود: نه، نماز نكند تا اينكه ظرف آتش را از قبله دور سازد. و باز از آن حضرت عليه السّلام پرسيد: آيا نماز خواندن در لباسى كه در علمش (يعنى نقشى كه بر آنست يا بنا بر بعضى از نسخ در عملش يعنى كارى كه روى لباس كرده‏اند) صورت مرغى يا چيز ديگرى باشد جايز است؟ امام عليه السّلام فرمود: نه. و نيز از آن حضرت سؤال كرد در باره شخصى كه انگشترى بر انگشت خويش كرده باشد كه بر نگين آن تصوير پرنده‏اى را مثلا نقش كرده باشند نماز با آن چگونه است؟ فرمود: نماز خواندن در چنين لباسى جايز نيست.