روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۱۸۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ فَضْلِ الصَّلَاة

و قال ع كان رسول الله ص يقول :

مَنْ حَبَسَ نَفْسَهُ عَلَى صَلاَةٍ فَرِيضَةٍ يَنْتَظِرُ وَقْتَهَا فَصَلاَّهَا فِي أَوَّلِ وَقْتِهَا فَأَتَمَّ رُكُوعَهَا وَ سُجُودَهَا وَ خُشُوعَهَا ثُمَّ مَجَّدَ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ عَظَّمَهُ وَ حَمَّدَهُ حَتَّى يَدْخُلَ وَقْتُ صَلاَةٍ أُخْرَى لَمْ يَلْغُ بَيْنَهُمَا كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ كَأَجْرِ اَلْحَاجِّ وَ اَلْمُعْتَمِرِ وَ كَانَ مِنْ أَهْلِ عِلِّيِّينَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۱۶

و باز آن حضرت فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله ميفرمود: هر كس نفس خود را براى نماز فريضه آماده كند و وقت نماز را انتظار كشد و آن را در اوّل وقت مقرّرش بجا آورد و با ركوع و سجود درست و خشوع نماز را تمام بجا آورد و بعد ادامه دهد نماز را بتعقيب با تمجيد خداى عزّ و جلّ بصفاتى كه دلالت بر عظمت خداوند تعالى كند، و تعظيم الهى و حمد الهى كند تا آنكه وقت نماز ديگر رسد و در فاصله ميان آن دو نماز كلامى كه فايده مشروعى در آن نباشد نگويد خداوند متعال براى او ثواب كسى كه حج و عمره بجا آورد نويسد و او از اهل عليين باشد يعنى اعلى مراتب بهشت. بارى، اين اخبار كه در اينجا مرسلا (بدون ذكر سند) آورده‏ام با اسانيد آن و ساير اخبارى كه در اين باب وارد است (يا مشايخ برايم نقل كرده‏اند) مجتمعا در كتاب فضائل نماز ذكر كرده‏ام.