روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۰۷۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ التَّعْزِيَةِ وَ الْجَزَعِ عِنْدَ الْمُصِيبَةِ وَ زِيَارَةِ الْقُبُورِ وَ النَّوْحِ وَ الْمَأْتَمِ

: 

وَ قَالَ‏ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ ع‏ لَمَّا دَخَلَ اَلْمَقَابِرَ يَا أَهْلَ اَلتُّرْبَةِ وَ يَا أَهْلَ اَلْغُرْبَةِ أَمَّا اَلدُّورُ فَقَدْ سُكِنَتْ وَ أَمَّا اَلْأَزْوَاجُ فَقَدْ نُكِحَتْ وَ أَمَّا اَلْأَمْوَالُ فَقَدْ قُسِمَتْ فَهَذَا خَبَرُ مَا عِنْدَنَا وَ لَيْتَ شِعْرِي مَا عِنْدَكُمْ ثُمَّ اِلْتَفَتَ إِلَى أَصْحَابِهِ وَ قَالَ لَوْ أُذِنَ لَهُمْ فِي اَلْجَوَابِ لَقَالُوا إِنَ‏ خَيْرَ اَلزََّادِ اَلتَّقْوى‏ََ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۶۰

و امير المؤمنين عليه السّلام هر گاه داخل قبرستان ميشد ميفرمود: «يا اهل‏ التّربة و يا اهل الغربة امّا الدّور فقد سكنت و امّا الأزواج فقد نكحت، و امّا الأموال فقد قسمت» يعنى: اى ساكنان خاك و اى جدا ماندگان از يار و ديار، آن خانه‏ها را كه متعلّق بشما بود ديگران در آن نشسته‏اند و آن زنانتان را ديگران به نكاح در آورده‏اند و آن مالها كه داشتيد كسان ديگر قسمت نمودند بعد آن حضرت ميافزود: اين خبرهائيست كه نزد ما بود كاش ميدانستيم شما چه خبرها داريد، سپس روى به ياران خود نموده و ميفرمود: اگر ايشان را رخصت پاسخ ميدادند حتما ميگفتند: بدانيد بهترين توشه‏اى كه بكار آيد همانا تقوى و پرهيزكارى است.