روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۰۵۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ التَّعْزِيَةِ وَ الْجَزَعِ عِنْدَ الْمُصِيبَةِ وَ زِيَارَةِ الْقُبُورِ وَ النَّوْحِ وَ الْمَأْتَمِ

و روي ابو بصير عن ابي جعفر ع انه قال :

إِنَّ مَلَكاً مُوَكَّلاً بِالْمَقَابِرِ فَإِذَا اِنْصَرَفَ أَهْلُ اَلْمَيِّتِ مِنْ جَنَازَتِهِمْ عَنْ مَيِّتِهِمْ أَخَذَ قَبْضَةً مِنْ تُرَابٍ فَرَمَى‏ بِهَا فِي آثَارِهِمْ ثُمَّ قَالَ اِنْسَوْا مَا رَأَيْتُمْ فَلَوْ لاَ ذَلِكَ مَا اِنْتَفَعَ أَحَدٌ بِعَيْشٍ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۵۵

ابو بصير از امام باقر عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: همانا فرشته‏اى از سوى خداوند در قبرستانها گمارده شده و چون نزديكان و خانواده ميّت از جنازه‏اى كه به خاك سپردند برگردند آن فرشته مشتى از خاك برميدارد و از پى ايشان ريخته و ميگويد: «آنچه ديديد فراموش كنيد» و اگر چنين نميبود هيچ كس نميتوانست از زندگى كامياب شود.