روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۰۵۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ التَّعْزِيَةِ وَ الْجَزَعِ عِنْدَ الْمُصِيبَةِ وَ زِيَارَةِ الْقُبُورِ وَ النَّوْحِ وَ الْمَأْتَمِ

و قال ابو جعفر ع :

مَا مِنْ مُؤْمِنٍ يُصَابُ بِمُصِيبَةٍ فِي اَلدُّنْيَا فَيَسْتَرْجِعُ عِنْدَ مُصِيبَتِهِ وَ يَصْبِرُ حِينَ تَفْجَأُهُ‏ اَلْمُصِيبَةُ إِلاَّ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ مَا مَضَى مِنْ ذُنُوبِهِ إِلاَّ اَلْكَبَائِرَ اَلَّتِي أَوْجَبَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهَا اَلنَّارَ وَ كُلَّمَا ذَكَرَ مُصِيبَتَهُ‏ فِيمَا يَسْتَقْبِلُ مِنْ عُمُرِهِ فَاسْتَرْجَعَ عِنْدَهَا وَ حَمِدَ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عِنْدَهَا غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ كُلَّ ذَنْبٍ اِكْتَسَبَهُ فِيمَا بَيْنَ اَلاِسْتِرْجَاعِ اَلْأَوَّلِ إِلَى اَلاِسْتِرْجَاعِ اَلْأَخِيرِ إِلاَّ اَلْكَبَائِرَ مِنَ اَلذُّنُوبِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۵۵

امام باقر عليه السّلام فرمود: هيچ مؤمنى نيست كه در دنيا بمصيبتى دچار شود و بهنگام گرفتارى و مصيبت گويد: إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ‏ و نيز در وقتى كه بناگاه گرفتارى باو روى نموده صبر پيشه كند و بيتابى نشان ندهد مگر آنكه خداوند گناهان گذشته او را جملگى بيامرزد جز گناهان كبيره، آنها كه خداوند كيفرشان را دوزخ قرار داده، و هر گاه كه در آينده مصيبت خود را بياد آورد و در هنگام ياد آمدن آن مصيبت بگويد: إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ‏ و در آن وقت حمد و ستايش خداوند عزّ و جلّ را بجا آورد، خداوند هر گناهى كه در فاصله ميان استرجاع پيشين تا استرجاع بعدى مرتكب شده برايش مى‏آمرزد مگر گناهان كبيره او را.