روایت:الکافی جلد ۸ ش ۳۴۵

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

عده من اصحابنا عن سهل بن زياد عن موسي بن جعفر عن عمرو بن سعيد عن خلف بن عيسي عن ابي عبيد المدايني عن ابي جعفر ع قال :

إِنَّ لِلَّهِ تَعَالَى ذِكْرُهُ عِبَاداً مَيَامِينَ مَيَاسِيرَ يَعِيشُونَ وَ يَعِيشُ اَلنَّاسُ فِي أَكْنَافِهِمْ وَ هُمْ فِي عِبَادِهِ بِمَنْزِلَةِ اَلْقَطْرِ وَ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عِبَادٌ مَلاَعِينُ‏ مَنَاكِيرُ لاَ يَعِيشُونَ وَ لاَ يَعِيشُ اَلنَّاسُ فِي أَكْنَافِهِمْ وَ هُمْ فِي عِبَادِهِ بِمَنْزِلَةِ اَلْجَرَادِ لاَ يَقَعُونَ عَلَى شَيْ‏ءٍ إِلاَّ أَتَوْا عَلَيْهِ‏

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۲ ترجمه رسولى محلاتى, ۵۷

ابو عبيد مدائنى از امام باقر عليه السّلام روايت كند كه فرمود: همانا خداى عز و جل را بندگانى است ميمون و با بركت و گشاده خوى اينان روزگار خود را بسر برند و مردم نيز در سايه آنها (بخوشى و نعمت) زندگى خود را بسر برند، اينها در ميان بندگان خدا همانند باران هستند (كه بمردم خير و بركت دهند) و در برابر خداى عز و جل را بندگانى است كه از رحمت حق دور و بى‏خير و بركت هستند، نه خود آنها زندگانى خوشى دارند و نه مردم در پناهشان بخوشى زندگى كنند، اينان در ميان بندگان خدا همانند (آفت) ملخ هستند كه بچيزى نرسند جز آنكه نابودش سازند.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۲۹۱

حسن بن شاذان واسطى مى‏گويد: به امام هشتم حضرت رضا عليه السّلام نامه‏اى نوشتم‏ و از ستم مردم واسط و حملاتى كه به من مى‏كردند به آن حضرت عليه السّلام شكايت كردم. ايشان گروهى از طرفداران عثمان بودند كه به من آزار مى‏رساندند. آن حضرت عليه السّلام به خط شريف خود به من اين گونه نوشت:همانا خداى تبارك از دوستان ما پيمان گرفته كه در دوره حكومت باطل شكيب ورزند، پس در برابر حكم پروردگارت شكيبا باش. و آن گاه كه سرور خلايق ظهور كند آنها خواهند گفت: يا وَيْلَنا مَنْ بَعَثَنا مِنْ مَرْقَدِنا هذا ما وَعَدَ الرَّحْمنُ وَ صَدَقَ الْمُرْسَلُونَ «۱» __________________________________________________

(۱) «واى بر ما، كيست كه ما را از آرامگاهمان برانگيخت؟ اين است آنچه خداى رحمان وعده كرده بود و پيامبران راست گفتند» (سوره يس/ آيه ۵۲).