روایت:الکافی جلد ۸ ش ۲۲۷

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

علي بن ابراهيم عن ابيه عن ابن ابي عمير عن عمر بن اذينه قال :

شَكَا رَجُلٌ إِلَى‏ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ اَلسُّعَالَ وَ أَنَا حَاضِرٌ فَقَالَ لَهُ خُذْ فِي رَاحَتِكَ شَيْئاً مِنْ كَاشِمٍ‏ وَ مِثْلَهُ مِنْ سُكَّرٍ فَاسْتَفَّهُ يَوْماً أَوْ يَوْمَيْنِ قَالَ‏ اِبْنُ أُذَيْنَةَ فَلَقِيتُ اَلرَّجُلَ بَعْدَ ذَلِكَ فَقَالَ مَا فَعَلْتُهُ إِلاَّ مَرَّةً وَاحِدَةً حَتَّى ذَهَبَ‏

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۱ ترجمه رسولى محلاتى, ۲۷۷

عمر بن اذينه گويد: مردى از سرفه زياد بامام صادق عليه السّلام شكايت كرد و من حاضر بودم حضرت باو فرمود: مقدارى كاشم (زيره كوهى، و بگفته برخى همان «گل پر» است) در دستت بگير و هموزن آن شكر بريز و آن دو را با هم بكوب، و يك تا دو روز بخور. ابن اذينه گويد: پس از اين جريان من آن مرد را ديدم و او بمن گفت: من اين دستور را يك بار عمل كردم و سرفه‏ام بكلى زائل شد.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۲۳۹

عمر بن اذينه مى‏گويد: مردى از سرفه فراوان نزد امام صادق عليه السّلام مى‏ناليد و من حاضر بودم. حضرت عليه السّلام به او فرمود: مقدارى كاشم [زيره كوهى يا به گمان برخى گل پر] در دستت بگير و هموزن آن شكر بريز و آن دو را با يك ديگر بكوب، و يك تا دو روز از آن بخور. ابن اذينه مى‏گويد: پس از اين ماجرا من آن مرد را ديدم. او به من گفت: من‏ دستور امام عليه السّلام را به كار بستم و سرفه‏ام بهبود يافت.