روایت:الکافی جلد ۸ ش ۲۲۸

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن سعيد بن جناح عن رجل عن ابي عبد الله ع قال :

إِنَ‏ مُوسَى بْنَ عِمْرَانَ ع‏ شَكَا إِلَى رَبِّهِ تَعَالَى اَلْبِلَّةَ وَ اَلرُّطُوبَةَ فَأَمَرَ اَللَّهُ تَعَالَى أَنْ يَأْخُذَ اَلْهَلِيلَجَ وَ اَلْبَلِيلَجَ وَ اَلْأَمْلَجَ فَيَعْجِنَهُ بِالْعَسَلِ وَ يَأْخُذَهُ ثُمَّ قَالَ‏ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ هُوَ اَلَّذِي يُسَمُّونَهُ عِنْدَكُمُ اَلطَّرِيفَلَ

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۱ ترجمه رسولى محلاتى, ۲۷۷

مردى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه موسى بن عمران عليه السّلام بپروردگار خود از سردى و رطوبت شكايت كرد، خداى تعالى باو دستور داد: هليله و بليله (ثمر درختى است هندى شبيه بهليله و پوستش نازكتر از هليله است) و أجلح را (كه آنهم ميوه درخت هندى است و چنانچه در آخر حديث بيايد همان طريفل است) بگير و آن را با عسل معجون ساز و بكار بند، سپس امام صادق عليه السّلام فرمود: أجلح همان است كه پيش شما آن را طريفل مينامند.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۲۴۰

مردى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه موسى بن عمران از سردى و رطوبت به پروردگارش شكايت كرد. خداى متعال به او دستور چنين داد: هليله و بليله [ميوه درختى است هندى‏] و اجلح را بگير و آن را با عسل در هم آميز و استفاده كن. امام عليه السّلام سپس فرمود: اجلح همان است كه شما آن را طريفه مى‏ناميد.