البلد ٩
ترجمه
| البلد ٨ | آیه ٩ | البلد ١٠ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«شَفَتَیْنِ»: مثنّی شَفَة، دو لب. یعنی ابزار دیدار و دستگاه گفتار و تمام وسائل اقتدار بنده، متعلّق به خدای دادار است. پس او کی دارا است؟ بلکه نادار است.
تفسیر
- آيات ۱ - ۲۰، سوره بلد
- حقيقتى درباره خلقت انسان كه سوره مباركه بلد بيان مى كند صفحه
- سه وحه در معناى آيه : ((و انت حلّ بهذا البلد))
- بيان اينكه سوگند ((و والد و ما ولد)) سوگند به ابراهيم واسمعيل (عليهما السّلام ) است
- چند قول ديگر درباره مراد از ((والد و ما ولد))
- خلقت انسان در ((كبد)) و آميخته بودن حيات او با رنج و خستگى
- حكايت منت گذارى كسى كه مقدارى از مال خود را انفاق نموده ، مى گويد:مال هنگفتى را تلف كردم
- رد و انكار لازمه سخن كسى كه انفاق از مال بر او گران آمده گفت : ((اهلكت مالا لبدا))
- معناى ((عقبه )) و وجه تفسير آن به ((فك رقبه )) و ((اطعام در روز قحطى ))
- رواياتى درباره قسم به شهر مكه ، مراد از (( والد و ما ولد))
- رواياتى در ذيل ((هديناه النجدين )) و درباره اطعام مسكين و آزاد كردن برده
نکات آیه
۱ - زبان و دو لب انسان، عطاى الهى و نعمت هایى بزرگ است. (و لسانًا و شفتین)
۲ - بى توجّهى به قدرت بیان و ابزار آن و غفلت از وابستگى آنها به خداوند، شگفت آور و سرزنش بار است. (ألم نجعل له ... و لسانًا و شفتین)
۳ - خداوند به تمامى دانسته ها، نیت ها و افکار انسان، دانا است. (أیحسب أن لم یره أحد . ألم نجعل له ... و لسانًا و شفتین) تکیه بر ابزار سخن گفتن، در پاسخ کسى که از آگاهى خداوند غافل است، بیانگر این نکته است که چون زبان و لب ها - که انسان با آن معلومات و منویات خود را به دیگران انتقال مى دهد - آفریده خداوند است. پس نمى توان او را از ضمیر انسان ناآگاه دانست.
۴ - توجه به خدادادى بودن نعمت بیان و ابزار آن، مایه یقین به آگاهى خداوند از نیت ها، افکار و دانسته هاى انسان است. (أیحسب أن لم یره أحد . ألم نجعل له ... و لسانًا و شفتین)
موضوعات مرتبط
- اعداد: عدد دو ۱
- خدا: اهمیت نقش خدا ۲; عطایاى خدا ۱; علم غیب خدا ۳; نعمتهاى خدا ۱
- ذکر: آثار ذکر ۴; ذکر نعمت بیان ۴
- غفلت: سرزنش غفلت از قدرت بیان ۲; شگفتى غفلت از قدرت بیان ۲
- نعمت: نعمت زبان ۱; نعمت لب ۱
- یقین: زمینه یقین ۴; یقین به علم غیب خدا ۴
