الفجر ٢٥
ترجمه
| الفجر ٢٤ | آیه ٢٥ | الفجر ٢٦ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«عَذَابَهُ»: عذابی که خدا می‌دهد. عذاب مفعولٌ‌به یا مفعول مطلق است و ضمیر (هُ) به خدا برمی‌گردد، و در حقیقت اضافه مصدر به فاعل خود است.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
وَ اتَّقُوا يَوْماً لاَ تَجْزِي نَفْسٌ... (۰) وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ... (۲) لَهُمْ عَذَابٌ فِي الْحَيَاةِ... (۲)
تفسیر
- آيات ۱ - ۳۰، سوره فجر
- مضامين سوره مباركه فجر
- وجوه مختلف درباره مراد از ((فجر))، ((ليال عشر)) و ((شفع و وتر)) كه بدآنهاسوگند ياد شده است
- مراد از ((ارم ذات العماد))
- وجه توصيف فرعون به ((ذى الاوتاد))
- حكايت زبان حال نوع آدمى كه آزمايش خدا با اكرام و نعمت دادن را به حساب ممتاز بودنخود از ديگران مى گذارد
- و آزمايش خدا با فقر و تنگدستى را اهانت و خوارى از ناحيه خدا مى پندارد
- مراد از آمدن پروردگار در قيامت (و جاء ربّك و الملك ...)
- متذكّر شدن و ((يا ليتنى )) گفتن انسان در قيامت
- ((نفس مطمئنة )) نفسى است كه با ايمان به پروردگار و ياد او سكونت يافته ، به مقامرضا رسيده است و...
- (رواياتى درباره مراد از شفع و وتر، تسميه فرعون به ذى الاءوتاد، آورده شدن جهنم ،آمدن خدا، و...)
- شفع حسن و حسين (ع ) و وتر اميرالمؤ منين عليه السلام است
- حديثى از امام صادق (ع ) درباره خصوصيات قبض روح مؤ من درذيل (يا ايها النفس المطمئنه ...)
نکات آیه
۱ - عذاب هاى الهى در آخرت، بى نظیر و غیر قابل تشبیه با عذاب هاى دیگران است. (فیومئذ لایعذّب عذابه أحد) ضمیر «عذابه» به «ربّک» در آیات پیشین برمى گردد و مفاد آیه شریفه، این است که در قیامت، مانند عذاب خداوند هیچ کس عذاب نمى کند.
۲ - ترک یتیم نوازى، بى توجّهى به تغذیه فقیران، تصاحب ارث دیگران و دلبستگى شدید به ثروت، مایه گرفتارى به عذابى بى نظیر در قیامت (فیومئذ لایعذّب عذابه أحد) ضمیر «عذابه»، ممکن است به انسان برگردد که در آیات پیشین ویژگى هاى او بیان شده بود. در این صورت عذاب - که اسم مصدر و به معناى تعذیب است - به مفعول خود اضافه شده است و مفاد آیه شریفه این است که عذاب کردن آن فرد، به گونه اى انجام مى گیرد که کسى - جز خداوند - آن گونه عذاب نمى کند.
۳ - ظهور قدرت مطلق خداوند در قیامت و سیطره فرشتگان بر صحنه هاى آن، دلیل بى نظیر بودن عذاب هاى او است. (فیومئذ لایعذّب عذابه أحد) حرف «فاء» در «فیومئذ»، آیه شریفه را بر مطالبى که در آیات پیشین بیان شد (از جمله آیه «و جاء ربّک و الملک صفّاً صفّاً») تفریع کرده است.
۴ - امکان وجود مشابه، براى عذاب هاى دنیوى خداوند (فیومئذ) قید «یومئذ» بى نظیر بودن عذاب هاى الهى را به آخرت اختصاص داده است; بنابراین وجود مشابه را براى عذاب هاى دنیوى، نفى نکرده است.
موضوعات مرتبط
- ارث: آثار غصب ارث ۲
- خدا: تشابه عذابهاى خدا ۴; دلایل بى نظیرى عذابهاى خدا ۳; قدرت خدا در قیامت ۳
- عذاب: بى نظیرى عذاب هاى اخروى ۱; عوامل عذاب هاى اخروى ۲; ویژگیهاى عذاب هاى اخروى ۱; ویژگیهاى عذاب هاى دنیوى ۴
- فقرا: بى اعتنایى به فقرا ۲
- قیامت: بى نظیرى عذاب قیامت ۲
- مال دوستى: آثار مال دوستى ۲
- ملائکه: سلطه اخروى ملائکه ۳
- یتیم: آثار اجتناب از احترام یتیم ۲
