روایت:الکافی جلد ۲ ش ۹۶۲

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

الحسين بن محمد عن معلي بن محمد عن الوشا عن ابان عن الفضيل بن يسار عن ابي جعفر ع قال :

إِنَّ اَلْعَبْدَ لَيُذْنِبُ اَلذَّنْبَ فَيُزْوَى عَنْهُ اَلرِّزْقُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۱۲۱

از امام باقر (ع)، فرمود: بنده گناهى ورزد و روزى از او دريغ شود.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۳۷۱

امام باقر عليه السّلام فرمود: همانا بنده مرتكب گناه مى‏شود و روزى از او بركنار ميگردد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۶۵۱

حسين بن محمد، از معلى بن محمد، از وشّاء، از ابان، از فضيل بن يسار، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «به درستى كه بنده گناه مى‏كند، و [رزق و] روزى از او دور مى‏شود و از آن محروم مى‏گردد».