روایت:الکافی جلد ۲ ش ۹۶۱
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
عده من اصحابنا عن احمد بن ابي عبد الله عن ابيه عن سليمان الجعفري عن عبد الله بن بكير عن زراره عن ابي جعفر ع قال :
الکافی جلد ۲ ش ۹۶۰ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۹۶۲ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۱۱۹
از امام باقر (ع)، فرمود: همه گناهان سخت باشند، و سختتر آنها گناهى است كه گوشت و پوست بر آن روئيده باشد (چون خوردن مال حرام يا گناهى كه بدان ادامه دهد) زيرا بايد گناه يا آمرزيده شود (به وسيله توبه و كفّاره) و يا آنكه بر آن عذاب شود (در حال مرگ و قبر و برزخ و دوزخ تا جبران گردد) و به بهشت در نيايد جز شخص پاك.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۳۷۱
امام باقر عليه السلام فرمود: همه گناهان سخت است (از نظر نافرمانى خدا و كيفر و عقوبت آنها) ولى سخت ترين آنها گناهانى است كه بر آن گوشت و خون برويد (مانند خوردن مال حرام يا اصرار بر گناه اگر چه حلال خورد) زيرا آن گنهكار يا بخشوده و يا معذب گردد، و جز شخص پاك ببهشت وارد نشود (پس چنين گنهكارى بايد در برزخ و يا محشر عذاب كشد تا آن گوشت و خونش بريزد و تصفيه گردد، و سپس داخل بهشت شود).
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۶۴۹
چند نفر از اصحاب ما روايت كردهاند، از احمد بن ابىعبداللَّه، از پدرش، از سليمان جعفرى، از عبداللَّه بن بكير، از زراره، از امام محمد باقر عليه السلام كه فرمود: «گناهان، همه آن، سخت است و سختترين آنها، گناهى است كه گوشت و خون بر آن برويد؛ زيرا كه صاحب آن، يا خدا او را رحم مىكند، و يا عذاب». مىفرمايد: «و در بهشت داخل نمىشود، مگر آنكه پاك و پاكيزه باشد». «۱» __________________________________________________
(۱). و دور نيست كه مراد حضرت اين باشد كه، غير پاك و پاكيزه، بدون شفاعت و عفو داخل بهشت نمىشود، و مرحوم بودنش موجب دخول بهشت نيست. (مترجم)