روایت:الکافی جلد ۲ ش ۹۴۱

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن ابراهيم الحذا عن محمد بن صغير عن جده شعيب عن مفضل قال قال ابو عبد الله ع :

لَوْ لاَ إِلْحَاحُ هَذِهِ‏ اَلشِّيعَةِ عَلَى اَللَّهِ فِي طَلَبِ اَلرِّزْقِ لَنَقَلَهُمْ مِنَ اَلْحَالِ اَلَّتِي هُمْ فِيهَا إِلَى مَا هُوَ أَضْيَقُ مِنْهَا

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۱۰۷

از مفضل كه امام صادق (ع) فرمود: اگر اصرار شيعه نبود به درگاه خدا براى طلب روزى، از همين حالى هم كه دارند خدا آنها را به حالى بر مى‏گردانيد كه تنگ‏دست‏تر باشند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۳۶۳

امام صادق عليه السّلام فرمود: اگر اصرار اين مردم شيعه بدرگاه خدا براى طلب روزى نبود، خدا آنها را از حالى كه داشتند به تنگدستى بيشترى منتقل ميفرمود.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۶۳۹

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از ابراهيم حذّاء، از محمد بن صغير، از جدّش شعيب، از مفضّل روايت كرده است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه: «اگر اصرار اين جماعت شيعه بر خدا نبود در باب طلب كردن روزى، هر آينه ايشان را نقل مى‏كرد از اين حالى كه ايشان در آنند، به سوى آن‏چه از اين حال تنگ‏تر است».