روایت:الکافی جلد ۲ ش ۷۵۱

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

الحسين بن محمد و محمد بن يحيي جميعا عن علي بن محمد بن سعد عن محمد بن اسلم عن محمد بن علي بن عدي قال املي علي محمد بن سليمان عن اسحاق بن عمار قال قال ابو عبد الله ع :

أَحْسِنْ يَا إِسْحَاقُ‏ إِلَى أَوْلِيَائِي مَا اِسْتَطَعْتَ فَمَا أَحْسَنَ مُؤْمِنٌ إِلَى مُؤْمِنٍ وَ لاَ أَعَانَهُ إِلاَّ خَمَشَ وَجْهَ‏ إِبْلِيسَ‏ وَ قَرَّحَ‏ قَلْبَهُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۶۱۵

اسحاق بن عمار گويد: امام صادق (ع) فرمود: اى اسحاق، تا مى‏توانى به دوستان من نيكى كن، زيرا هيچ مؤمنى به مؤمن ديگر احسان و نيكى نكند و به او كمك ننمايد جز آنكه روى شيطان را بخراشد و دلش را ريش كند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۹۵

اسحاق بن عمار گويد: امام صادق عليه السّلام بمن فرمود: اى اسحاق تا توانى بدوستانم نيكى كن، زيرا هر مؤمنى نسبت بمؤمن ديگر احسان كند و او را يارى نمايد، چهره ابليس را خراشيده و دلش را زخم كرده است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۵۲۱

حسين بن محمد و محمد بن يحيى هر دو روايت كرده‏اند، از على بن محمد بن سعد، از محمد بن اسلم، از محمد بن على بن عدى كه گفت: محمد بن سليمان به زبان قلم من داد «۲»، از اسحاق بن عمّار كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه: «اى اسحاق! با دوستان من نيكى كن، آن‏چه توانى يا در هر زمان كه توانى؛ زيرا كه هيچ مؤمن با مؤمنى نيكى نكرده و او را اعانت ننموده، مگر آنكه روى شيطان خراشيده شود و دلش مجروح گردد». __________________________________________________

(۲). يعنى او گفت و من نوشتم، مانند املاء.