روایت:الکافی جلد ۲ ش ۶۲۲
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
عنه عن علي بن النعمان عن ابن مسكان عن خيثمه قال :
| الکافی جلد ۲ ش ۶۲۱ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۶۲۳ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۵۲۱
از خيثمه، گويد: رفتم نزد امام باقر (ع) با او وداع كنم، فرمود: اى خيثمه، به هر كدام از دوستان ما كه ديدى سلام برسان و به آنها سفارش كن به تقوى خداى بزرگ و به اين كه توانگرشان بر مستمندشان توجه كند همچنان توانايشان بر ناتوانشان و به اينكه زندهشان بر سر مردهشان بروند و در خانههاى خود با يك ديگر برخورد كنند، زيرا برخورد آنها با يك ديگر مايه زنده شدن كار ما است، خدا رحمت كند بندهاى را كه كار ما را زنده دارد، اى خيثمه، به دوستان ما برسان اين پيغام ما را كه ما از طرف خدا هيچ كارى و چارهاى براى شما نتوانيم جز به كردار خوب شماها و به راستى كه آنها به دوستى و ولايت ما نرسد جز به ورع و پارسائى و به درستى افسوسخورتر مردم در روز رستاخيز كسى است كه عدالت و داد را براى ديگران شرح دهد و خودش به خلاف آن كار ديگرى كند.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۵۴
خيثمه گويد: خدمت امام باقر عليه السّلام رسيدم تا با او وداع كنم. فرمود: اى خيثمه هر كس از دوستان ما را ميبينى سلام رسان و آنها را بتقواى خداى بزرگ سفارش كن و اينكه توانگرشان بر فقيرشان توجه كند و قويشان بر ضعيف و زنده آنها بر جنازه ميتشان حاضر شوند و در منازل بملاقات يك ديگر روند، زيرا ملاقات آنها با يك ديگر موجب زنده ساختن امر ماست، خدا رحمت كند بندهاى را كه امر ما را زنده دارد. اى خيثمه بدوستان ما پيغام ده كه ما از طرف خدا آنها را جز بعملشان بىنيازى ندهيم و چاره سازى نكنيم، جز با ورع بدوستى ما نرسند و پرحسرتترين مردم روز قيامت كسى است كه عدالتى را بستايد و سپس بخلاف آن گرايد (مانند كسى كه بولايت ائمه عليهم السّلام تظاهر كند و از آنها پيروى ننمايد يا عمل صالحى را بستايد و بآن عمل نكند).
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۴۴۵
از او، از على بن نعمان، از ابنمسكان، از خيثمه روايت است كه گفت: بر امام محمد باقر عليه السلام داخل شدم كه آن حضرت را وداع كنم. فرمود كه: «اى خيثمه! هر كه از دوستان ما را كه ديدى، سلام ما را به او برسان، و ايشان را وصيّت كن به پرهيز و ترسيدن از خداى بزرگ، و به اينكه مالدار ايشان به فقير ايشان، و تواناى ايشان بر ضعيف ايشان باز گردد به نفع، و بر ايشان ترحم كند. و آنكه زنده ايشان در جنازه مرده ايشان حاضر شود، و در خانههاى خود يكديگر را ملاقات كنند؛ پس اگر يكديگر را ملاقات كنند به جهت زنده كردن امر ما، خدا بندهاى را كه امر ما را زنده گرداند، رحمت كند. اى خيثمه! به دوستان ما برسان، كه ما چيزى را از عذاب خدا از ايشان دفع نمىتوانيم كرد، و آنكه ايشان هرگز به دوستى ما نمىرسند، مگر به پارسايى. و به درستى كه سختترين مردم از روى حسرت و ندامت در روز قيامت، كسى است كه عمل خيرى را وصف و بيان نموده باشد، بعد از آن، آن را ترك كرده باشد، و به غير آن عمل نموده باشد».
