روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۰۲۷

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

علي بن ابراهيم عن ابيه و علي بن محمد القاساني جميعا عن القاسم بن محمد عن سليمان بن داود عن سفيان بن عيينه عن الزهري قال :

قُلْتُ‏ لِعَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ ع‏ أَيُّ اَلْأَعْمَالِ أَفْضَلُ قَالَ اَلْحَالُّ اَلْمُرْتَحِلُ قُلْتُ وَ مَا اَلْحَالُّ اَلْمُرْتَحِلُ قَالَ فَتْحُ‏ اَلْقُرْآنِ‏ وَ خَتْمُهُ كُلَّمَا جَاءَ بِأَوَّلِهِ اِرْتَحَلَ فِي آخِرِهِ وَ قَالَ قَالَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ مَنْ أَعْطَاهُ اَللَّهُ‏ اَلْقُرْآنَ‏ فَرَأَى أَنَّ رَجُلاً أُعْطِيَ أَفْضَلَ مِمَّا أُعْطِيَ فَقَدْ صَغَّرَ عَظِيماً وَ عَظَّمَ صَغِيراً

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۴۰۳

زهرى گويد: به على بن الحسين (ع) گفتم: كدام عمل بهتر است؟ فرمود: عمل حال مرتحل (در آيد و كوچ كند) گفتم: حال مرتحل چيست؟ فرمود: خواندن قرآن را آغاز كند و به انجام رساند و هر زمانى كه از اول قرآن شروع كرد تا آخر برساند گويد: فرمود (ع) كه: رسول خدا (ص) فرموده است: به هر كس خدا قرآن داد و پندارد كه خدا به ديگرى بهتر از او عطائى داده است، هر آينه بزرگى را كوچك شمرده و كوچكى را بزرگ شمرده است.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۴۰۷

زهرى گويد: بحضرت على بن الحسين عليهما السلام عرضكردم: كدام عمل بهتر است؟ فرمود: عمل آن كس كه فرود آيد و كوچ كند، عرضكردم: او كيست (و يعنى چه؟) فرمود: قرآن را باز كند (و خواندنش را آغاز كند) و بانجام رساند و هر زمان كه از اولش درآيد بآخرش كوچ كند. و فرمود: رسول خدا (ص) فرموده: هر كس كه خدا قرآن باو داد و چنان پندارد كه بمردى بهتر از او چيزى داده‏اند خير بزرگى را كوچك شمرده و كوچكى را بزرگ دانسته است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۶۲۱

على بن ابراهيم، از پدرش و على بن محمد قاسانى، هر دو روايت كرده‏اند، از قاسم بن محمد، از سليمان بن داود، از سفيان بن عيينه، از زهرى كه گفت: به حضرت على بن الحسين عليهما السلام عرض كردم كه: كدام يك از عمل‏ها فاضل‏تر و بهتر است؟ فرمود كه: «حالّ مرتحل؛ يعنى فرود آينده كوچ‏كننده». عرض كردم كه: حالّ مرتحل چيست؟ فرمود: «ابتدا كردن قرآن و ختم نمودن آن؛ در هر زمان كه به اوّل آن آيد، در آخر آن كوچ كند». و فرمود كه: «رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه: هر كه خدا قرآن را به او عطا فرموده باشد، پس چنان بيند كه به مردى عطا شده، بهتر از آنچه به او عطا شده، به تحقيق كه بزرگى را كوچك دانسته، و كوچكى را بزرگ دانسته است» «۱». ( ۱). بعضى در شرح فقره اين حديث كه در هر زمان كه به اوّل آن آيد، گفته‏اند كه: گويا آن چنين بوده كه در هر زمان كه در اوّل آن حلول كند و فرود آيد، و تصحيف شده، و اين حديث، حديث نبوى است، مگر آنكه در بيان آن عكسى واقع است؛ چه از آن حضرت صلى الله عليه و آله روايت كرده‏اند كه او را سؤال كردند كه: كدام يك از عمل‏ها فاضل‏تر است؟ فرمود كه: حالِّ مرتحل. به آن حضرت عرض شد كه: مراد از اين چيست؟ فرمود كه: خاتم مفتتح؛ يعنى ختم‏كننده ابتداكننده. و شرح اين حديث و آنچه از آن فهميده‏اند، از استحباب خواندن سوره فاتحه، و از اوّل سوره بقره تا هم المفلحون در وقت ختم قرآن، و ردّ آن در لوامع التّنزيل به تفصيل مذكور است.( مترجم)