روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۹۲۰
آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء
عده من اصحابنا عن احمد بن محمد عن عثمان بن عيسي عن سماعه عن ابي عبد الله ع قال :
| الکافی جلد ۲ ش ۱۹۱۹ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۹۲۱ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۲۶۷
از امام صادق (ع) فرمود: چون از امرى بترسى بگو: بار خدايا احدى از تو كفايت نكند و توئى كه از هر كسى كفايت مىكنى، از من كفايت كن چنين و چنان را.و در حديث ديگر است كه مىگوئى: اى كه از هر چيز كفايت كنى و چيزى از تو كفايت نكند در آسمانها و زمين، كفايت كن از من آنچه را براى من مهم است از كار دنيا و آخرت و صلى اللَّه على محمد و آله. و امام صادق (ع) فرمود: هر كه بر سلطانى وارد مىشود كه از او مىترسد بايد بگويد: باللَّه استفتح و باللَّه استنجح و بمحمد اتوجه، بار خدايا سركشى آن را برايم رام كن و سختى آن را هموار كن زيرا تو محو كنى آنچه را خواهى و نزد تو است دفتر كل. و نيز مىگوئى: حَسْبِيَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ و امتنع بحول اللَّه و قوّته من حولهم و قوّتهم و امتنع برب الفلق من شرّ ما خلق و لا حول و لا قوة الَّا باللَّه
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۳۴۰
سماعة گويد: حضرت صادق عليه السلام فرمود: هر گاه از پيش آمدى بترسى پس بگو: «اللهم انك لا يكفى منك أحد و أنت تكفى من كل أحد من خلقك فاكفنى كذا و كذا (و بجاى كذا و كذا گرفتارى خود را ذكر كند). و در حديث ديگر است كه فرمود: ميگوئى: «يا كافيا من كل شىء و لا يكفى منك شىء في السماوات و الارض، اكفنى ما أهمنى من أمر الدنيا و الآخرة و صلى اللَّه على محمد و آله». و حضرت صادق عليه السلام فرمود: هر كه بر سلطانى وارد شود كه از او ترس دارد پس بگويد: «باللَّه استفتح و باللَّه استنجح و بمحمد صلى اللَّه عليه و آله أتوجه، اللهم ذلل لى صعوبته و سهل لى حزونته فانك تمحو ما تشاء و تثبت و عندك ام الكتاب. و نيز ميگوئى: «حَسْبِيَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ و أمتنع بحول اللَّه و قوته من حولهم و قوتهم و أمتنع بِرَبِّ الْفَلَقِ مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ و لا حول و لا قوة الا باللَّه».
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۵۰۱
چند نفر از اصحاب ما روايت كردهاند، از احمد بن محمد، از عثمان بن عيسى، از سماعه، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «چون از امرى بترسى، بگو كه: اللَّهُمَّ إِنَّكَ لَا يَكْفِي مِنْكَ أَحَدٌ، وَأَنْتَ تَكْفِي مِنْ كُلِّ أَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ، فَاكْفِنِي كَذَا وَكَذَا؛ خداوندا! به درستى كه تو چنانى كه كفايت نمىكند از تو كسى، و تو كفايت مىكنى از هر كسى از آفريدگان خود. پس كفايت كن از من، چنين و چنين». و در حديث ديگر است كه فرمود: «مىگويى كه: يَا كَافِياً مِنْ كُلِّ شَيْءٍ، وَلَا يَكْفِي مِنْكَ شَيْءٌ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ، اكْفِنِي مَا أَهَمَّنِي مِنْ أَمْرِ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ، وَصَلَّى اللَّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ؛ اى كفايتكننده از هر چيزى! و كفايت نمىكند از تو چيزى در آسمانها و زمين، كفايت كن از من، آنچه در اندوه افكنده از كار دنيا، و صلوات فرست بر محمد و آل او»، و امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه: «هر كه داخل شود بر پادشاهى كه از او مىترسد، بايد كه بگويد: بِاللَّهِ أَسْتَفْتِحُ … وَعِنْدَكَ أُمُّ الْكِتَابِ؛ «به خدا يارى مىجويم، و به خدا روايى حاجت مىطلبم، و به محمد صلوات فرستد خدا، بر او و آل او رو مىآورم. خداوندا! رام گردان از برايم دشوارى او را، و آسان گردان از برايم درشتى و ناهموارى او را. پس به درستى كه تو محو مىكنى آنچه كه خواهى، و ثابت مىگردانى، و در نزد تو است اصل كتاب»، و نيز بگويد كه: حَسْبِيَ اللَّهُ … وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ؛ بس است مرا خدا. نيست خدايى، مگر او. بر او توكل كردم و اوست پروردگار عرش بزرگ، و باز مىايستم به نيرومندى خدا و توانايى او، از نيرومندى ايشان و توانايى ايشان. باز مىايستم به پروردگار سفيده صبح، از بدى آنچه آفريده، و نيست گرديدنى و نه توانايى، مگر به خدا».
