روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۸۸۸
آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء
عنه عن بعض اصحابه رفعه قال :
| الکافی جلد ۲ ش ۱۸۸۷ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۸۸۹ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۲۳۵
به معصوم رسانيده كه فرمود: هر كه پس از هر نمازى دست به ريش خود گيرد با دست راستِ خود و سه بار گويد: يا ذا الجلال و الاكرام ارحمني من النار ، و دست چپ را بلند كند و كف آن را به سوى آسمان گيرد و سه بار گويد: اجرنى من العذاب الاليم ، سپس از ريش باز گيرد و به سوى آسمان بلند كند و كفِ آن را بدان سوى كند و گويد: يا عزيز و يا كريم و يا رحمان و يا رحيم ، باز هر دو دست به سوى آسمان گيرد و سه بار بگويد: اجرنى من العذاب الاليم، صلّ على محمد و آل محمد و الملائكة و الروح - آمرزيده شود و از او خشنودى بعمل آيد و استغفار برايش بپايد تا همه خلايق بميرند و بلكه تا همه انس و جن هم بميرند. و فرمود: چون از تشهّد فارغ شدى (يعنى نماز را تمام كردى، چون سلام تابع تشهد اخير است) هر دو دست را بردار و بگو: بار خدايا، مرا بيامرز بطور حتم و گناهى را فرو مگذار و من پس از آن هرگز دست به گناهى نيالايم و عافيتى به من بده كه هرگز دنبالش بلائى نباشد و مرا چنان رهبرى كن كه هرگز دنبال آن گمراه نشوم و مرا بدان چه دانى پروردگارا سود بخش و آن را بسود من مقرر دار، نه به زيانم ورزى به اندازه كفايت به من عطا كن و مرا بدان خشنود دار، پروردگارا، و توبهام را بپذير يا اللَّه يا اللَّه يا اللَّه يا رحمان يا رحمان يا رحمان يا رحيم يا رحيم يا رحيم به من از دوزخ سوزان ترحّم كن و از روزى فراوانت ارزانى دار و در آنچه مورد اختلاف است مرا بحق هدايت كن به اذن خودت، و از شيطانِ رجيم مرا نگهدار و از من به محمد (ص) تحيت فراوان و درود برسان و به هدايت خود مرا رهبرى كن و از غناى خود مرا غنى ساز و مرا از دوستان مخلص خود ساز و صلى اللَّه على محمد و آل محمد، آمين. فرمود: هر كه اين دعا را پس از هر نمازى بخواند خدا جانش را در گور او به وى برگرداند و زنده كند و روزى خورد و در نعمت و شادى بسر برد تا روز قيامت.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۳۲۵
و نيز در حديثى مرفوع معصوم عليه السلام فرمود: هر كه پس از هر نمازى با دست راست ريش خود را بگيرد و سه بار بگويد: «يا ذا الجلال و الاكرام ارحمنى من النار» و دست چپ را بلند كند و كف آن را برابر آسمان گيرد، سپس سه بار بگويد: «اجرنى من العذاب الاليم» سپس دست را از ريش خود دور كند و بطرف آسمان بلند كند بطورى كه كف آن را برابر آسمان گيرد، و بگويد: «يا عزيز يا كريم يا رحمان يا رحيم» سپس دستها را بگرداند و (دوباره) كفهاى آن دو را بآسمان كند و سه بار بگويد: «اجرنى من العذاب الاليم» - (سپس بگويد:) «صلى على محمد و آل محمد و الملائكة و الروح» آمرزيد شود و خدا از او خوشنود گردد، و تا هنگام مردنش همه خلايق بآمرزشخواهى براى او بوى احسان كنند، بلكه همه جن و انس بدان وسيله باو نيكى كنند. فرمود: و چون از تشهد فارغ شدى (يعنى سلام نماز را دادى- چون سلام تابع تشهد اخير است چنانچه مجلسى (ره) گويد پس دستهاى خود را بلند كن و بگو: «اللهم اغفر لى مغفرة عزما جزما لا تغادر ذنبا و لا ارتكب بعدها محرما ابدا و عافنى معافاة لا بلوى بعدها ابدا، و اهدنى هدى لا اضل بعده أبدا، و انفعني يا رب بما علمتنى و اجعله لى و لا تجعله على و ارزقنى كفافا و رضنى به يا رباه و تب على يا اللَّه يا اللَّه يا اللَّه يا رحمان يا رحمان يا رحمان يا رحيم يا رحيم يا رحيم، ارحمنى من النار ذات السعير و ابسط على من سعة رزقك و اهدنى لما اختلف فيه من الحق باذنك و اعصمنى من الشيطان الرجيم و ابلغ محمد صلى اللَّه عليه و آله عنى تحية كثيرة و سلاما و اهدنى بهداك، و اغننى بغناك و اجعلنى من اوليائك المخلصين و صلى اللَّه على محمد و آل محمد آمين» فرمود: هر كه اين دعا را پس از هر نمازى بخواند خداوند روحش را در گور او بوى باز گرداند و زنده گردد و روزى داده شود و در نعمت و شادى باشد تا روز قيامت.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۴۷۳
از او، از بعضى از اصحابش روايت است كه آن را مرفوع ساخته، گفت كه: «هر كه بعد از هر نماز، سه مرتبه بگويد كه: يَا ذَا الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ، ارْحَمْنِي مِنَ النَّارِ؛ «اى خداوند بزرگوارى و نوازش! رحم كن مرا از آتش»، و حال آنكه ريش خود را به دست راستش گرفته باشد، و دست چپش را بلند كرده، باطن آن به سوى آسمان باشد، بعد از آن بگويد كه: أَجِرْنِي مِنَ الْعَذَابِ الْأَلِيمِ؛ «پناه ده مرا از عذاب دردناك درآورنده»، بعد از آن دستش را از ريشش مؤخّر دارد، و دستش را بلند گرداند، و باطن آن را به سوى آسمان قرار دهد، و بگويد كه: يَا عَزِيزُ يَا كَرِيمُ، يَا رَحْمَانُ يَا رَحِيمُ؛ «اى ارجمند! اى گرانمايهاى بخشاينده! اى مهربان!»، و هر دو دستش را بگرداند و باطن آنها را به سوى آسمان قرار دهد، بعد از آن سه مرتبه بگويد كه: أَجِرْنِي مِنَ الْعَذَابِ الْأَلِيمِ؛ «پناه ده مرا از عذاب دردناك دردآورنده»، و بگويد كه: صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَالْمَلَائِكَةِ وَالرُّوحِ؛ «صلوات فرست بر محمد و آل محمد و فرشتگان و روح»، خدا او را بيامرزد و از او راضى شود، و مغفرتش را پيوند كند به طلب آمرزش همه آفريدگان از براى او، مگر ثقلين- يعنى جن و انس-، تا بميرد. و چون از تشهّد فارغ شوى، دستهايت را بردار و بگو: اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَغْفِرَةً عَزْماً جَزْماً ... وَصَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ آمِينَ؛ خداوندا! بيامرز مرا آمرزشى، دل بدان نهاده و وانگذارد گناهى را، و مرتكب نشوم بعد از آن حرامى را هرگز، و عافيت ده مرا، عافيتى كه زحمتى نباشد بعد از آن هرگز، و راه نما مرا، راهنمايى كه گمراه نشوم بعد از آن هرگز، و نفع ده مرا، اى پروردگار من! به آنچه تعليم دادهاى مرا، و بگردان آن را از براى من، و مگردان آن را بر من، و روزى كن مرا آن قدر كه بس باشد، و خشنود گردان مرا به آن، اى پروردگار من! و بازگشت كن بر من، اى خدا! اى خدا! اى خدا! اى بخشاينده! اى بخشاينده! اى بخشاينده! اى مهربان! اى مهربان! اى مهربان! رحم كن مرا از آتش صاحب زبانه، و بگشا بر من از گشادى روزى خود، و راه نما مرا به سوى آنچه اختلاف شده است در آن از حق، به دستور خويش، و نگاه دار مرا از ديو سركش رانده شده، و برسان به محمد، صلوات فرستد خدا بر او و آل او، از من درود فراوانى و سلام، و راه نما مرا به رهنمايى خود، و بىنياز گردان مرا به بىنيازى خود، و بگردان مرا از دوستان خود كه صاحب اخلاصاند، و صلوات فرست خداوندا! بر محمد و آل محمد. خداوندا اجابت كن»، و فرمود كه: «هر كه بعد از هر نماز اين را بگويد، خداى- تعالى- در قبرش روحش را بر او برگرداند، و زنده باشد وروزى داده شده، وبه ناز و نعمت پرورده و شادان، تا روز قيامت».
