روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۳۳۱

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد و ابو علي الاشعري عن محمد بن حسان عن محمد بن علي عن سعدان عن حسين بن امين عن ابي جعفر ع قال :

مَنْ بَخِلَ بِمَعُونَةِ أَخِيهِ‏ اَلْمُسْلِمِ‏ وَ اَلْقِيَامِ‏ لَهُ فِي حَاجَتِهِ إِلاَّ اُبْتُلِيَ‏ بِمَعُونَةِ مَنْ يَأْثَمُ عَلَيْهِ وَ لاَ يُؤْجَرُ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۳۵۵

از حسين بن امين، از امام باقر (ع)، فرمود: هر كه به كمك برادر مسلمانش دريغ كند و در انجام حاجت او بخل نمايد، گرفتار شود به كمك كسى كه گنهكار شود به خاطر او و مزدى هم نبرد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۷۱

حضرت باقر عليه السلام فرمود: كسى كه در كمك كردن ببرادر مسلمانش بخل ورزد و از اقدام‏ در انجام حاجتش دريغ كند گرفتار بكمك كسى شود كه در آن كمك گناهكار (خدا) شود و مزدى هم نبرد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۸۹

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد بن محمد بن خالد و ابو على اشعرى، از محمد بن حسّان، از محمد بن على، از سعدان، از حسين بن امين، از امام محمد باقر عليه السلام كه فرمود: «هر كه بخل كند به يارى كردن برادر مسلمانش، و بخل كند به قيام نمودن از براى او در حاجتى كه دارد، مبتلا شود به يارى كردن كسى كه بر يارى او گناهكار شود، و خدا او را مزد ندهد».